یکی از جاذبه های توریستی پرطرفدار فرانسه قلعه باستانی "مونت سنت میشل" است که سالانه گردشگران زیادی را از داخل و خارج فرانسه به خود جذب میکند.

نمای زیبا از یک قلعه تاریخی با شکوه که بر روی یک سخره ی جزیره مانند که از اعماق دریا بالا امده، صحنه ی مسحور کننده ایست!

مجله اقتصادی فوربس به ترتیب رئیس جمهوری آمریکا و نخست وزیر روسیه را به عنوان قدرتمندترین مردان جهان در سال جاری میلادی معرفی کرد.

"باراک اوباما" رئیس جمهوری آمریکا امسال با پشت سر گذاشتن "هو جین تائو" همتای چینی خود عنوان قدرتمندترین سیاسمتدار جهان را از آن خود کرد.

مجله آمریکایی فوربس در جدیدترین فهرست سیاستمداران قدرتمند جهان پس از اوباما نام "ولادیمیر پوتین" نخست وزیر روسیه را آورده که اصلی ترین گزینه برای پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری سال آینده این کشور است.
 
این در حالی است که "هو جین تائو" رئیس جمهوری چین در این فهرست در جایگاه سوم قرار گرفته است. وی سال گذشته در صدر این فهرست قرار گرفته بود.
 
اما عنوان چهارم این فهرست متعلق به "آنجلا مرکل" صدراعظم آلمان است که همچنان به عنوان قدرتمندترین زن جهان شناخته می شود. در رتبه پنجم فهرست فوربس نیز "بیل گیتس" موسس مایکروسافت جای دارد، وی ثروت میلیاردی خود را در اختیار برنامه اصلاح سیستم بهداشتی آمریکا قرار داده است.
 
در این فهرست همچنین نام پادشاه عربستان به عنوان ششمین مرد قدرتمند جهان در سال 2011 به چشم می خورد. "ملک عبدالله بن عبدالعزیز" در فهرست سال گذشته فوربس عنوان سوم را داشت.
 
جالب اینجا است که در فهرست امسال دیگر نامی از "دومینیک استراوس کان" رئیس مستعفی صندوق بین المللی پول بدلیل رسوایی اخلاقی وی برده نشده و جانشین وی "کریستیان لاگارد" رتبه ای بهتر از 39 بدست نیاورده است.
 
گفتنی است جوانترین فرد فهرست قدرتمندان جهان در سال 2011 "مارک زوکربرگ" 27 ساله بنیانگذار شبکه اجتماعی فیسبوک است. وی رتبه نهم را در این جدول از آن خود کرده است.

منبع: مهر

نام آن ها برای همیشه در تاریخ ثبت شده است؛ اما نه بعنوان حاکمانی عادل. چرا که صفحات کتاب تاریخ پر است از ظلم و جنایت هایی که این حاکمان سیاه دل نسبت به مردمانشان انجام داده اند.

حاکمانی که با ایجاد رعب و وحشت در ملت، اعدام و شکنجه سعی در نگه داشتن حکومت خود داشته اند. این پادشاهان تا به حال باعث مرگ تعداد بسیار زیادی از مردم بی گناه شده اند.

شاه لئوپلد دوم

شاه لئوپلد دوم پادشاه بلژیک بود که در سال 1865 بعد از پدرش بر تخت نشسته و تا زمان مرگ بر این کشور حکمرانی کرد. قلمرو حکمرانی لئوپلد، کشور آزاد کنگو نام داشت که آن را در آفریقا تحت سیطره خود درآورده بود. او توانست با جمع آوری عاج فیل از این کشور به ثروت چشمگیری برسد. او پس از فهمیدن ارزش کائوچو اهالی دهکده را مجبور به جمع آوری شیره کائوچو می کرد. آنها باید هر روز سهمیه ای مشخص از شیره درختان را به ماموران ارائه می دادند، در غیر این صورت دست های آنها قطع می شد. او ارتش وحشت عمومی به راه انداخته بود که به دست تعداد زیادی از تبهکاران اداره می شد. این گروه هر روز به بهانه های مختلف مردم کنگو را به قتل می رساندند. طبق آمار بین 3 تا 5 میلیون کنگویی در زمان حکومت این پادشاه ظالم جان خود را از دست دادند. دولت بلژیک در سال 1908 مالکیت کنگو را از لئوپلد گرفت و تحت نظارت خود قرار داد اما لئوپلد به خاطر کارهای وحشیانه اش هرگز مجازات نشد.

آتیلا

آتیلا یکی از ظالم ترین حاکمان دنیا بود که بین سال های 434 تا زمان مرگش در سال 453 بر قوم هان حکومت می کرد و بزرگ ترین امپراتوری را در اروپا داشت. حتی نگاه کردن به چهره خالکوبی و سر عجیب و غریب او نیز وحشت در دل مردم می انداخت. او حتی پس از مرگ هم قوم وحشی بربرها را از خود به جا گذاشت. آتیلا بیشتر شهرهای اروپایی را فتح کرد. مردم بسیاری را کشت، خانه هایشان را آتش زد و اموالشان را به غارت برد.

کسانی که نمی خواستند جان خود را از دست بدهند چاره ای نداشتند جز اینکه به ارتش او ملحق شوند. در زمان حکومت او میلیون ها نفر جان خود را از دست دادند یا بی خانمان شدند.

آتیلا به طرز عجیبی از دنیا رفت و هیچ کس دلیل اصلی آن را نفهمید. برای اینکه کسی از مکان خاکسپاری او باخبر نشود، شخصی که او را دفن کرد نیز کشته شد.

نرون

نرون یکی از بی رحم ترین و خونخوارترین امپراتوران تاریخ و خواهرزاده کالیگولای وحشی بود. برای نرون پادشاهی و قدرت از چنان اهمیتی برخوردار بود که به خاطر آن حتی مادر و همسران خود را نیز کشت. نرون مخالف بسیار سرسختی برای مسیحیان بود تا جایی که شهر رم را به آتش کشید تا آنها را مقصر جلوه دهد. در این آتش سوزی تمام شهر رم از بین رفته و صدها هزار نفر از مردم بی گناه در آتش سوختند یا تمام زندگی خود را از دست دادند. در این زمان نرون به بالای تپه ای رفته و با نواختن چنگ، آتشی که برپا کرده بود را تماشا می کرد. پس از خاموش شدن آتش، نرون کاخ جدیدی ساخت و هر روز عده ای از مردم را به بهانه دست داشتن در این آتش افروزی دستگیر و آنها را زنده زنده جلوی حیوانات انداخته یا در آتش می سوزاند. پس از مدتی مردم دیگر طاقت نیاورده و علیه او شورش کردند که این شورش با خودکشی نرون پایان یافت.

فرانسیسکو پیزارو

فرانسیسکو پیزارو هرگز نتوانست بخواند یا بنویسد اما به خوبی می دانست که چطور بجنگد و شکنجه دهد، همین باعث شد تا به او نیز لقب یکی از بی رحم ترین حاکمان دنیا داده شود. پیزارو در اسپانیا به دنیا آمد ولی با لشگرکشی به پرو توانست حکمران این کشور شود. از مهم ترین کارهای او کشتار بی رحمانه اینکاهایی بود که پرو محل زندگی اصلی شان بود. پیزارو رهبر اینکاها، آتاهوآلپا را زندانی کرده و از قوم او درخواست مقدار زیادی طلا و نقره در عوض آزادی رهبرشان کرد. با اینکه آنها تمام طلا و نقره ای که او درخواست کرده بود را پرداخت کردند اما پیزارو به قول خود عمل نکرد و او را به قتل رساند. فرانسیسکو سرانجام به دست یکی از همراهان خودش به نام دیگو آلمارگوی کشته شد. دیگو پس از آن خود بر تخت پادشاه ینشست اما یک سال بعد او نیز در جنگ با اسپانیایی ها کشته شد.

ایوان مخوف

ایوان مخوف که در قرن 16 بر روسیه حکمرانی می کرد اولین تزاری بود که در این کشور لقب امپراتور گرفت. در زبان روسی به او عنوان گروزنی داده بودند که به معنی قدرت و توانایی است اما این لقب به خاطر جنایت ها و کشتار بی دلیلی که انجام می داد کم کم به مخوف تعبیر شد. او در زمان حکومت خود دیواری دور تا دور شهر مسکو ساخت تا از بیرون رفتن مردم از شهر جلوگیری کند. ایوان در مدت امپراتوری بین 500 تا 1000 نفر از مردم را روزانه به دلایل بسیار کوچک و بی اهمیت می کشت. ایوان حتی عروس خود را به خاطر پوشیدن لباس هایی که او نمی پسندید به شدت شکنجه کرد. به همین خاطر با پسر خود درگیر شده و در نهایت او را نیز به قتل رساند. کارهای ایوان بیشتر به دیوانگان شباهت داشت. او سرانجام در 55 سالگی و در زمان بازی شطرنج دچار ایست قلبی شد و از دنیا رفت. حاکمیت او آن قدر بی سر و سامان بود که روسیه تا چند دهه بعد دچار آشوب و کشمکش بود.

پل پوت

گفته می شود که پل پوت در زمان حکومت خود بر کامبوج و خمرهای سرخ از سال 1975 تا زمان مرگش در 1998 باعث مرگ بیش از یک میلیون نفر شد. این تعداد شاید نسبت به بقیه حاکمان ظالم کم باشد اما همین تعداد 20 درصد از تمام جمعیت کامبوج بودند. درست مانند استالین، پوت نیز یکی از بی رحم ترین افراد در مقابل رقبای سیاسی خود بود. در زمان حکومت پوت تعداد زیادی از مردم عادی تنها به خاطر کمبود غذا و محصولات دارویی جان خود را از دست دادند. پوت تمام آسیایی ها را مجبور به ترک کامبوج کرد و همچنین از مالکان خانه و زمین مالیات های بسیار سنگین می گرفت. پوت مردم را به بهانه های مختلف به صورت دسته جمعی اعدام کرده و در گورهای دسته جمعی دفن می کرد. او در سال 1998 در خانه خود توسط یکی از خمرهای سرخ دستگیر و کشته شد. حکومت پوت یکی از خونبارترین و رنج آورترین حکومت های دنیا شناخته می شود.

جوزف استالین

جوزف استالین یکی دیگر از ظالم ترین حاکمان دنیا بود که از سال 1922 تا زمان مرگش بر شوروی حکومت می کرد. دلیل اصلی لقب بی رحم که به او داده شد، نه تنها به خاطر کشتار مردم در طول رژیمش بود بلکه در زمان او مردم در نهایت فقر و تنگدستی به سر می بردند. تمام محصولات کشاورزی مردم مصادره می شد و همین باعث به وجود آمدن قحطی شدید و در نهایت مرگ تعداد بسیار زیادی از مردم شد. در زمان استالین مردم با کوچک ترین حرف یا حرکتی که از نظر او خواشیند نبود، دستگیر، تبعید یا به طرز مشکوکی ناپدید می شدند. آماری که پس از سقوط حکومت شوروی به دست آمد نشان می داد که در زمان استالین 800 هزار نفر به جرم های سیاسی و غیرسیاسی اعدام شدند که با تبعیدیانی که هرگز خبری از آنها به دست نیامد و قربانیان قحطی 3 میلیون نفر می شدند. همچنین این تعداد با کشته شدگان جنگ سرد به 60 میلیون نفر هم می رسید. استالین سرانجام در سال 1953 بر اثر سکته مغزی از دنیا رفت.

شاه مسواتی سوم

در حدود 25 درصد از 1/3 میلیون نفر جمعیت سوایزیلند در جنوب آفریقا به بیماری ایدز مبتلا هستند. جایی که یکی دیگر از سنگدل ترین حاکمان دنیا، یعنی شاه مسواتی سوم حکمرانی می کند. مسواتی برای حل این مشکل ازدواج دختران زیر 21 سال را ممنوع اعلام کرد و برای کسانی که از این قانون سرپیچی می کردند، پرداخت یک گاو به عنوان جریمه قرار داد. این در حالی بود که خودش در همان زمان برای چهاردهمین بار با دختری 18 ساله ازدواج کرد و به خاطر اینکه کسی به این کار او اعتراض نکند یک گاو جریمه داد. مهمانی، خوشگذرانی و خرید اتومبیل های گرانقیمت از مهم ترین کارهای مسواتی به حساب می آیند، در حالی که مردم کشورش در فقر شدیدی به سر می برند. کوچک ترین خطا در مقر حکمرانی مسواتی مجازات اعدام دربر خواهد داشت. در سال 2001 او ورود تمام روزنامه هایی که کارهای او را نقد می کردند قدغن کرده و حتی آنها را به دادگاه کشاند.

مائو زادونگ

بسیاری مائو زادونگ را به خاطر مرگ ده ها میلیون نفر از مردم در 31 سال حکومتش می شناسند. مائو زادونگ از سال 1949 تا زمان مرگ، بر چین حکومت می کرد. تنها سرگرمی مائو کشیدن و نوشتن طرح های هنری با قلم مو بود و نام طرح های خود را مائتی گذاشته بود. در کنار مردمی که گاه و بی گاه به خاطر جرائم کوچک اعدام یا تبعید می شدند، عده دیگری که نمی توانستند این زندگی را تحمل کنند، به صورت دسته جمعی اقدام به خودکشی می کردند. طبق گفته های مائو 700 هزار نفر از مردم بین سال های 1949 تا 1953 اعدام شدند. در حدود 4 تا 6 میلیون نفر برای کار به اردوهای اجباری فرستاده و در آنجا به خاطر کار زیاد و گرسنگی جان خود را از دست دادند. این در حالی بود که مائو حتی کارهای روزانه خود را در تختخواب انجام داده یا در کنار استخر در حال استراحت بود.

ولاد دراکول

ولاد سوم یا ولاد دراکول یکی از ظالم ترین حاکمان تاریخ و پسر دراکول، ولاد دوم بود. او که بر منطقه والاچیا در رومانی فرمانروایی می کرد به خاطر بی لیاقتی در پادشاهی سه بار از حکومت عزل و دوباره با تلاش بسیار بر تخت نشست. او در تمام زمان حکومت خود به خاطر مجازات های سنگین و کشتار بی رحمانه مردم مشهور بود به طوری که سال ها بعد شخصیت دراکولا از او الهام گرفته شد. کوچک ترین مجازات های ولاد، بریدن لب ها، بینی و گوش های خلافکاران بود.

او مردم را به بهانه های کوچک دستگیر و نابینا می کرد یا حتی آنها را در خانه های خود به آتش می کشید تا زنده زنده بسوزند. طبق نوشته های موجود در کتاب ها در طول حکومت ولاد سوم ده ها هزار نفر از مردم بی گناه بدون دلیل کشته و اعدام شدند تا اینکه این حاکم بی رحم سرانجام در سال 1476 در نزدیکی بخارست و در جنگ با عثمانی ها کشته شد. آنها سر ولاد را از تن جدا کرده، بر نیزه ای گذاشتند و دور شهر نمایش دادند.

بنز S500، مازراتی کواتروپورت و BMW 750LI سه سدان مجلل بازار ایران هستند که این بار زیر ذره‌بین قرار گرفته‌اند.

حدود چهار سال پیش با ورود لکسوس به ایران، سر و کله لکسوس LS برای رقابت با Sکلاس و سری7 پیدا شد تا بازار انحصاری بنز و ب‌ام‌و را در رده خودروهای گران قیمت برهم بزند اما استقبال از LS و میزان واردات آن به اندازه این دو خودرو نبود و فعلا هم از نسل جدید آن خبری نیست. سال پیش بود که برند ایتالیایی مازراتی میهمان ناخوانده بازار خودرویی کشور شد و طرفداران خودرو در ایران را بسیار هیجان‌زده کرد.

البته تا یک‌ماه پیش تعداد محدود مازراتی‌های وارد شده با مشکل دریافت پلاک مواجه بودند که این مشکل به تازگی مرتفع شده و مازراتی‌های وارد شده مزین به پلاک ملی شده‌اند.

مرسدس بنز S500

بنز کلاس S را می‌توان بزرگ‌ترین، لوکس‌ترین و گران‌قیمت‌ترین سدان مرسدس بنز نامید. خودرویی که تولید آن از سال 1954 شروع شد و از بدو تولدش تاکنون همواره پیشتاز کلاس سدان‌های لوکس بزرگ بوده است. اکثر کارشناسان خودرویی از این خودرو به عنوان معیار SEGMENT F یاد می‌کنند.

تولید این نسل Sکلاس از سال 2007، با نام اتاق W221 شروع شد و تا امروز ادامه دارد. در سال 2009، مرسدس بنز با فیس لیفت این خودرو، ظاهر آن را به روزسازی کرد. مرسدس بنز Sکلاس را در نمونه‌های S350، S400Hybrid، S500، S600، S63 AMG، S65 AMG عرضه می‌کند که از این میان فقط S350 و S500 مجوز دریافت پلاک ملی را دارند و تقریبا تمام Sکلاس‌های موجود در ایران از نوع اتاق بلند(Long) است.

وجود سیستم GOLESS KEY/START، ورود به کابین را بدون کلید ممکن می‌سازد. با وارد شدن به کابین‌، سیستم مکش درها به کمک سرنشینان آمده و درهای سنگین به راحتی بسته می‌شوند. طراحی داخلی بسیار لوکس و در عین حال ساده است. نوارهای نازک چوبی با ظرافت تمام روی کنسول جلو و بالای تودری‌ها نصب شده‌اند و نورپردازی خیره‌کننده‌ای از زیر آنها انجام می‌شود.

پوشش چرم طبیعی به صورت استاندارد برای کابین S500 عرضه می‌شود و پوشش جیر برای سقف قابل سفارش است. برای اینکه کابین، گیج‌کننده و شلوغ نباشد، تعدادی از ابزارک‌ها زیر پوشش‌های چوبی و چرمی ‌مخفی شده‌اند. ساعت آنالوگ گران قیمت، دریچه‌های هوای استیل و دکمه‌های سیستم تهویه‌، نمای جالبی برای کنسول جلو رقم زده‌اند.

مونیتور هشت اینچی به همراه صفحه کیلومترشمار دیجیتال داخل محفظه‌ای روی کنسول جلو قرار گرفته است و از طریق ماوس تعبیه شده روی کنسول وسط هدایت می‌شود.

فرمان چهار شاخه هم به زیبایی هرچه تمام طراحی شده و به صورت چرمی ‌یا ترکیب چرم و چوب قابل سفارش است. صندلی‌های تماما برقی مانند مبل راحتی سرنشینان را در بر می‌گیرند. تنظیمات صندلی‌ها، آینه‌ها و فرمان، به لطف سیستم Package Memory در سه حالت قابل ذخیره است. دکمه‌های تنظیم صندلی‌ها و سیستم حافظه، به شکل ماهرانه‌ای روی درها قرار گرفته‌اند. این صندلی‌ها مجهز به گرمکن و سردکن و در صورت سفارش ماساژور چند حالته هستند.

همچنین پشت سری‌های صندلی‌ها به صورت برقی قابل تنظیم هستند. علاوه بر امکانات لوکس و رفاهی، S500 به جدیدترین فناوری‌های ایمنی نیز مجهز است که بنز در این زمینه همواره پیشتاز بوده است. از این سیستم‌ها می‌توان به حسگر تصادف، سیستم هوشیاری (چک کردن 70 آیتم در بدن راننده و هوشیار نگه داشتن او)، دید در شب، حسگر پارک، کروز کنترل هوشمند و... اشاره کرد.

S500 از یک موتور هشت سیلندر به حجم 4463سی‌سی بهره می‌برد که قادر است 430اسب بخار قدرت تولید کند که این قدرت به کمک جعبه دنده (7G-tronic +) با قابلیت تعویض از طریق پدال‌های پشت فرمان‌، به محور عقب منتقل می‌شود. این هتل 2075کیلوگرمی ‌قادر است صفر تا100 را در پنج ثانیه طی کند. مصرف ترکیبی S500 حدود 11لیتر در 100کیلومتر است. سواری S500 به لطف بهره‌گیری از سیستم تعلیق AIRMATIC کاملا نرم و راحت است‌.

به علت نیمه فعال بودن شرکت ستاره ایران‌، تمام مدل‌های بنز به صورت شخصی وارد ایران می‌شوند و Sکلاس هم از این قاعده مستثنا نیست و فاقد گارانتی است. در حال حاضر S500 با فهرست نسبتا کامل امکانات، حدود 600میلیون تومان قیمت دارد‌.

 مازراتی کواتروپورت

ورود برند ایتالیایی مازراتی، بازار خودروهای وارداتی ایران را از حالت یکنواختی و انحصار برندهای آلمانی و آسیایی در آورد. حدود یک‌سال پیش شرکت ارتا تک موتورز (نمایندگی مازراتی در ایران) تعداد محدودی مازراتی از انواع گرن توریسمو، گرن کابریو و کواتروپورت را وارد ایران کرد. ولی تا مدتی پیش این مازراتی‌ها به علت نداشتن مجوز پلاک، در پارکینگ شرکت، نمایشگاه‌ها و بعضا خانه‌ها خاک می‌خوردند. چند هفته پیش بود که پس از کش و قوس‌های فراوان، مازراتی‌های وارد شده موفق به اخذ مجوز پلاک شدند.

تولید کواتروپورت به عنوان تنها سدان مازراتی در سال 1963 شروع شد و در رده خودروهای لوکس بزرگ قرار گرفت. این مدل وارد شده به ایران، در واقع نسل پنجم این خودرو است و در انواع معمولی، Sport GT S عرضه می‌شود که از این مدل‌ها تعداد محدودی قدم به خاک ایران گذاشته‌اند. مدل معمولی کواتروپورت تقریبا در رنج قیمتی سایر سدان‌های لوکس بازار قرار دارد و از این رو در این مقاله به بررسی مدل پایه پرداختیم‌.

بدنه کواتروپورت عضلانی، کم ارتفاع و پهن است و در هنگام حرکت، پنداری روی زمین می‌خزد. جلوپنجره بسیار بزرگ که خطوط کاپوت از آن سرچشمه می‌گیرند، نمای جلو را بسیار هولناک کرده است. همچنین چراغ‌ها بسیار زیبا و خوش فرم هستند. آینه‌های جانبی و هواکش سه سوراخه روی گلگیرهای جلو بسیار جذاب هستند. نمای عقب کواتروپورت از سایر قسمت‌ها ساده‌تر است. سراگزوزها به شکل ماهرانه‌ای داخل سپر جاسازی شده‌اند. چراغ‌های ساده عقب و نوار کرومی ‌بالای جای پلاک نمای لوکسی در این قسمت پدید آورده‌اند.

 با ورود به داخل کابین، فضایی لوکس، آمیخته با حس اسپورتی مشاهده می‌شود. طراحی داخلی، شیک و ساده است، ولی محل قرارگیری ابزارک‌ها و دکمه‌ها به دقت ب‌ام‌و و بنز نیست. در صورت سفارش فضای کابین، با چرم طبیعی پوشانده می‌شود و اگر پوشش داخلی از جیر و الکانترا باشد، حس اسپورتی دوچندان می‌شود.

صندلی‌های کواتروپورت راحت و دربر گیرنده هستند. صندلی‌های جلو قابلیت تنظیم برقی در 14 جهت را دارند و در صورت سفارش صندلی‌های عقب هم مجهز به تنظیم برقی می‌شوند. همچنین، گرمکن، سردکن و ماساژور هم برای صندلی‌ها قابل سفارش است. سیستم حافظه یکپارچه تنظیم صندلی‌، فرمان و آینه‌ها هم برای ذخیره حالت‌ها به کار می‌آید. فهرست امکانات کواتروپورت به بلندی دو خودروی دیگر نیست و از آخرین نسخه فناوری‌های عجیب و غریب در این خودرو خبری نیست. کواتروپورت در مدل پایه از پیشرانه 8سیلندر به حجم 4244سی‌سی بهره می‌برد‌ که قادر است 420اسب‌بخار قدرت تولید کند.

نیروی قلب تپنده کواتروپورت به کمک جعبه دنده شش سرعته تیپ ترونیک به محور عقب انتقال پیدا می‌کند و این سدان 1990کیلویی را در مدت پنج، شش ثانیه به سرعت 100کیلومتر در ساعت می‌رساند. کواتروپورت مجهز به محدودکننده سرعت نیست و حداکثر سرعت آن به 270کیلومتر در ساعت می‌رسد. مشکل عمده کواتروپورت در مقابل رقبایش مصرف بالای آن است، به گونه‌ای که در شهر 23لیتر بنزین می‌بلعد و مصرف ترکیبی‌اش به 15لیتر می‌رسد. ارتا تک موتورز مازراتی‌های وارد شده را 3سال گارانتی می‌کند، ولی این خودروها از نظر خدمات پس از فروش دچار مشکل هستند. مدل پایه کواتروپورت حدودا670میلیون تومان قیمت دارد‌.

  BMW 750LI

سری7 را باید جدی‌ترین رقیب sکلاس در بازار ایران و جهان دانست. البته سری7 قدمت و پیشینه sکلاس را ندارد، ولی باز هم رقیب قدری برای آن تلقی می‌شود. تولید آخرین نسل از سری7 (نسل5) از سال 2009 آغاز شد. ب‌ام‌و این مدل را در انواع 730، 740، 750، 760 عرضه می‌کند که از این مدل‌ها فقط مدل 760 وارد ایران نشده است. تا دو سال پیش مدل‌های مختلف ب‌ام‌و به دست شرکت‌هایی همچون پرشیا خودرو، نوریانی، نیکو کلام و... وارد می‌شدند.

 ولی حدود دو سالی است که ثبت سفارش ب‌ام‌و به غیر از مدل X6 بسته شده و نمایشگاه‌های اتومبیل از ب‌ام‌و‌هایی که از قبل ثبت سفارش شده‌اند و داخل گمرک بوده‌اند، تغذیه می‌کنند‌ و به همین علت جای خالی مدل فیس لیفت شده سری7 در ایران احساس می‌شود‌.

طراحی سری7 را می‌توان در سه کلمه عضلانی، ساده و زیبا خلاصه کرد. البته چاشنی اسپورت طراحی آن نسبت به Sکلاس بیشتر است. جلو پنجره، مانند تمام مدل‌های ب‌ام‌و سنتی است و از دو قسمت کلیوی شکل تشکیل شده است. چراغ‌های جلو و عقب سری7 شباهت زیادی با مدل‌های سری5 و سری3 جدید دارند که در نظر برخی کارشناسان این یک نکته منفی در طراحی سری7 به حساب می‌آید. نمای جانبی بسیار ساده است و طول زیاد شیشه عقب در مدل LI جلب توجه می‌کند.

در طراحی داخلی سری7‌، حس تجملاتی Sکلاس، ولی با ظرافت کمتر کاملا قابل لمس است. کیلومتر‌شمار سری7 مانند Sکلاس دیجیتالی نیست و از ساعت عقربه‌ای گران قیمت در آن خبری نیست، چوبکاری‌های داخلی هم پهن‌تر از Sکلاس است. در کابین سری7 مانند Sکلاس سعی در مخفی کردن ابزارک‌ها نشده و شاید همین عامل موجب شلوغی کابین باشد. از امکانات سری7 می‌توان به تودوزی چرمی، سیستم iDRIVE، حسگر تصادف، دید در شب، سیستم تلفن همراه، در صورت سفارش مانیتورهای 9اینچی برای سرنشینان عقب، صندلی‌های برقی با حافظه، ماساژور و گرمکن و سرد کن و... اشاره کرد.

همچنین دوربین‌های دید کنار روی سپر برای نمایش نقاط کور بسیار کاربردی هستند. اگر به دنبال برند خودرو و خاص بودن هستید، قصد لذت بردن از رانندگی اسپورت و هیجان‌انگیز با یک سدان لوکس را دارید و منطقی نبودن قیمت، خدمات پس از فروش، لیست امکانات محدود و مصرف بالای آن برای‌تان مهم نیست به سراغ کواتروپورت بروید، ولی اگر به دنبال سدانی مجلل، با امکانات بالا ولی با هیجان و جلب توجه کمتر هستید و مصرف بنزین و هزینه‌های جانبی برای‌تان مهم است از میان سری7 و s کلاس انتخاب کنید.

کمتر ماشین بازی را سراغ داریم که در مقابل توانایی‌های ب.ام.و سری 6 کلاه از سر برندارد؛ اکنون گذر سری 6 به کارگاه بخش  M-Power شرکت ب.ام.و افتاده.  M6 آمده تا کابوس سوپراسپورت‌های چند صد هزار دلاری باشد.

شرکت ب.ام.و پس از گذشت نزدیک به دو سال از معرفی نسل نو سری6، اخیرا از نسخه ارتقایافته و پرقدرت آن که تحت عنوان M6 شناخته می‌شود رونمایی کرد. سالهاست شیفتگان سرعت M6 را به خوبی می‌شناسند. اکنون نسل نو آن آمده است تا جایگزین خلفی برای اسلاف پیشین خود باشد که خواب را از چشمان رقبای پر ادعایی چون مرسدس بنز AMG رSL63 و پورشه 911 ربوده بودند.

 با آنکه بسیاری از منتقدان طراحی صنعتی، فرم کلی بدنه سری 6 را ساده و بی‌آلایش می‌دانند اما شکل و شمایل ظاهری M6 جدید با اندک تغییرات اعمال شده نسبت به نسخه عادی سری 6، خشن‌تر و تهاجمی‌تر از هر زمان دیگر به نظر می‌رسد.

بدنه ‌این خودرو نسبت به نسل پیشین خود 75 میلی‌متر طویل‌تر و حدود 40 میلی‌متر پهن‌تر شده که ‌این امر علاوه بر تنومند جلوه دادن چهره ظاهری خودرو، سبب افزایش راحتی سرنشینان ردیف عقب شده است.

نسل نو M6 که همچون گذشته در دو گونه کوپه و کانورتیبل (روباز) عرضه می‌شود دارای سپر، جلوپنجره و چراغ‌های جدید با گرافیک متفاوت و گلگیرهای برجسته‌تر است که منحصرا برای این نسخه طراحی شده‌اند. علاوه بر این برای نخستین بار در مراحل طراحی و تولید بدنه ‌این خودرو از فناوری فیبرکربن همراه با پلاستیک تقویت شده استفاده شده است.

از دیگر تغییرات ظاهری M6 نسبت به دیگر برادران خود می‌توان به خروجی‌های سراگزوز به شکل دوگانه دوبل (مجموعا چهار عدد) و همچنین دیفیوزر عظیم‌الجثه جلو که به سبک خودروهای مسابقه‌ای ب.ام.و به رنگ مشکی درآمده، اشاره کرد. ضمن آنکه دو نوع رینگ 19 اینچی هفت پره و 20 اینچی پنج پره آلیاژی، چهره‌ای اغواگر از M6 جدید را به نمایش می‌گذارند.

  پیشرانه بزرگ یا نیروگاه کوچک؟

از استایل ظاهری M6 که در نهایت سادگی و زیبایی ساخته و پرداخته شده بگذریم، دنیایی از تغییرات فنی و جدیدترین سامانه‌های حرکتی در زیر پوسته M6 آماده به خاک و خون کشیدن جاده است! با آنکه نسل پیشین M6 از پیشرانه 10 سیلندر پنج لیتری بهره می‌برد اما مهندسان بخش M شرکت ب.ام.و با تدارک پیشرانه هشت سیلندر به حجم 4/4 لیتر مجهز به سامانه Twin Power به استقبال رقبای خود رفته‌اند. پیشرانه 4/4 لیتری M6 جدید که مجهز به دو توربوشارژر است توانایی تولید 560 اسب بخار قدرت را در دور موتور 6000 الی 7000 rpm داراست که ‌این میزان قدرت 10 درصد بیشتر از قدرت تولیدی پیشرانه نسل قبلی M6 است.

همچنین قلب تپنده M6 که باید از آن به عنوان یک نیروگاه کوچک متحرک یاد کرد، می‌تواند 680 نیوتن متر گشتاور تولید کرده و در محدود دور موتور 1500 الی 5750 rpm در اختیار راننده قرار دهد. متخصصان فنی شرکت ب.ام.و با بهره‌گیری از فناوری‌هایی چون سامانه «کنترل دائم متغیر میل بادامک‌ها»، سامانه «مدیریت زمان بندی متغیر سوپاپ‌ها»، و سامانه خنک کاری پیشرانه با فناوری اینترکولر درونی توانسته‌اند از پیشرانه M6 نهایت بازدهی را استخراج کنند که نتیجه آن افزایش 53 اسب بخاری قدرت این خودرو نسبت به نسل پیشین خود است.

ساده انگارانه است اگر بیندیشیم که ‌این آمار و ارقام به تنهایی می‌توانند از پس رقبای قلدر M6 برآیند. جعبه دنده هفت سرعته هوشمند دوکلاجه M6 نیز در کنار نیروگاه کوچک این خودرو آماده است تا فرزند جدید ب.ام.و بدون آنکه خم به ابرو آورد، لاین سرعت جاده‌ها را تحت سیطره خود بگیرد! همچنین مهندسان ب.ام.و جاه‌طلبی را به نهایت رسانده‌اند و برای نخستین بار در M6 جدید از اکسل جلوی جناغی دوبل و اکسل عقب چند اتصالی تمام آلومینیومی ‌بهره گرفته‌اند.

به همه ‌این‌ها سامانه تزریق مستقیم سوخت با دقت 1000 بار در ثانیه، سامانه کنترل دائم میل-بادامک‌ها، سامانه کنترل دینامیک هرزگردی، دیفرانسیل چند صفحه‌ای لغزش محدود که در هر لحظه نسبت توزیع قدرت بین چرخ‌های سمت چپ و راست را تغییر می‌دهد و حسگر خنک کننده فعال پیشرانه را اضافه کنید تا M6 مدعی‌تر از همیشه به نظر رسد. نتیجه ‌این تغییرات نیز واضح است؛ نسخه کوپه (سقف ثابت) M6 جدید تنها 4/2 ثانیه زمان می‌خواهد تا از حالت سکون به مرز سرعت یکصد کیلومتر بر ساعت برسد که ‌این رقم در نسخه روباز به 4/3 ثانیه می‌رسد.

 این توانایی سبب شده تا M6 مدل 2013 به عنوان سریع‌ترین محصول تاریخ بخش M-Power شرکت ب.ام.و شناخته شود. ضمن آنکه به‌رغم توانایی پرقدرت‌ترین نسخه سری 6 در دستیابی به سرعت بالای 350 کیلومتر بر ساعت، به علت ایمنی سقف سرعت این خودرو به رقم 305 کیلومتر بر ساعت محدود شده است. همچنین دیسک‌های ترمز شش پیستونه سرامیک - فیبرکربنی 410 میلی‌متری در محور جلو و 396 میلی‌متری در محور عقب وظیفه متوقف ساختن فرزند بی‌قرار خانواده سری 6 را بر عهده دارند.

گفتنی اینکه ترمزهای سرامیک – فیبرکربنی M6 حدود 20 کیلومتر از ترمزهای عادی نسخه استاندارد سری 6 سبک‌تر هستند که ‌این کاهش وزن، کمک شایانی به چالاکی بیشتر M6 خواهد کرد.

قدرت بیشتر، اشتهای کمتر

اما تنها دغدغه مهندسان ب.ام.و در ساخت M6 جدید ثبت آمار و ارقام خیره‌کننده نبود، چراکه توجه ویژه آنها به مباحثی چون میزان آلایندگی و میزان مصرف سوخت، سبب شده تا با کمک فناوری‌هایی همچون Efficient Dynamics میزان مصرف سوخت نسخه کوپه نسل جدید M6 نسبت به نسل پیشین به میزان 30 درصد کاهش یابد.

یکی از پیشرفته‌ترین سامانه‌های به کارگرفته شده در M6 جدید، فناوری Start/Stop با حالت اقتصادی (Eco-Pro) است که پیشرانه خودرو را در توقف‌های طولانی مدت به صورت خودکار از مدار خارج کرده و به مجرد فشردن پدال گاز، پیشرانه را روشن می‌کند.

ضمن آنکه در مواقع ترمزگیری نیز انرژی حاصل از متوقف شدن خودرو را ذخیره کرده و در مواقع نیاز انرژی ذخیره شده را در کنار نیروی تولیدی پیشرانه آزاد می‌کند. طبق اعلام ب.ام.و، نیروگاه کوچک M6 در هر یکصد کیلومتر از مسیر پیمایش در سیکل ترکیبی تنها 9/9 لیتر بنزین را بابت دستمزد خود طلب می‌کند.

 برای درک بهتر میزان مصرف سوخت M6 باید اشاره کنیم که خودرویی چون هیوندای جنسیس کوپه با 254 اسب بخار قدرت کمتر نسب به M6، مصرف سوختی معادل 13/8 لیتر در هر یکصد کیلومتر از مسیر پیمایش را داراست. همچنین M6 جدید در هر کیلومتر از مسیر پیمایش 232 گرم گاز آلاینده Co2 (دی اکسید کربن) تولید و منتشر می‌سازد که بد نیست بدانید این میزان آلایندگی بسیار کمتر از آلایندگی انواع خودروهای شش سیلندر وطنی است.

تجهیزات و بازار فروش

با آنکه M6 در ردیف خودروهای اسپورت خیابانی قرار می‌گیرد اما مدیران ب.ام.و خواسته‌اند که بر چاشنی لوکس بودن این خودرو اندکی بیفزایند. به نحوی که M6 مدل 2013 بیش از آنکه یک کوپه تنومند و چالاک به نظر رسد، محصولی با توانایی‌های رقابتی با کوپه‌های مجللی همچون «آستون مارتین Vantage » و «بنتلی کانتیننتال» به نظر می‌رسد.

البته آلمان‌ها به خوبی می‌دانند به هر میزان که در مقوله‌های حرکتی گوی رقابت را از انگلیسی‌ها ربوده باشند در مباحثی چون جذابیت بصری پشت سر انگلیسی‌ها قرار می‌گیرند. از مهم‌ترین تجهیزات رفاهی و ایمنی به کارگرفته شده در M6 جدید می‌توان به سامانه دید در شب با قابلیت تشخیص مانع (Night Vision)، سامانه تشخیص خواب‌آلودگی راننده، سامانه کمکی پارک با دوربین 360 درجه، سامانه نمایش اطلاعات روی شیشه جلو (HUD)، سیستم صوتی حرفه‌ای ساخت شرکت Bang & Olufsen با 12 بلندگو، صفحه نمایش لمسی 10/2 اینچی، سامانه کنترل کروز هوشمند با قابلیت ترمزگیری خودکار و تریم داخلی فیبرکربن به همراه چرم دوزی اعلا غربیلک فرمان و صندلی‌ها اشاره کرد.

خودروساز باواریایی قیمت پایه M6 را 130 هزار دلار برای نسخه کوپه و 138 هزار دلار برای نسخه روباز اعلام کرده است. قرار است نسل نو M6 در کنار گل سرسبد محصولات ب.ام.و یعنی سری 7 در بزرگ‌ترین سایت تولیدی ب.ام.و در شهر «دینگولفینگ» آلمان به مرحله تولید برسد.

سوناتا محبوب است؛ متفاوت و البته گران! در جبهه مقابل کیزاشی با ظاهر اسپورت‌تر و قیمت کمتر خود، برای رقیب نور بالا می‌زند. اگر در خودروی‌تان قهوه سرو نمی‌کنید، می‌توانید به کیزاشی به عنوان یک انتخاب خوب و منطقی فکر کنید.

کره و ژاپن رقابت برون مرزی صنعت خودروی‌شان را به بازار ایران هم کشانده‌اند. کره‌ای‌ها که طی چند سال اخیر توانسته‌اند به واسطه بالابردن کیفیت ساخت، امکانات خوب و بازاریابی موفق بخش عظیمی‌ از بازارهای کشورهای مختلف را به خود اختصاص دهند روز به روز مصمم‌تر هم می‌شوند؛ در مقابل ژاپن که ید طولایی در ساخت و عرضه خودروهای محبوب و پرفروش دارد با برندهای معتبرش به سختی جا را برای رقیب کره‌ای باز می‌کند.

 این بار به سراغ رقابت دو برند سوزوکی و هیوندای رفته‌ایم. هیوندای که با مدل محبوب و معروف سوناتایش در نسل جدید حسابی دلبری می‌کند و بازار خودروهای سدان لوکس را کاملا تحت تاثیر قرار داده ولی نمی‌توان از قیمت گزاف آن چشم پوشید؛ در مقابل سوزوکی که تنها با خودرو شاسی بلند ویتارا برای خریداران شناخته شده ‌این روزها با مدل جنجالی کیزاشی که مدت‌ها بحث حضورش در ایران بود پای به میدان رقابت گذاشته است.

با توجه به قابلیت‌های خوبی که کیزاشی دارد قصد داریم ببینیم این خودرو می‌تواند در مقابل بازاریابی و قدرت این روزهای هیوندای با مدل سوناتایش قد علم کند یا خیر؟ اتفاقی که می‌توان نسبت به آن خوشبین بود.

تقابل طراحی و استایل

بدون شک گرد شدن چشم‌ها اولین واکنشی است که در مواجهه اول با سوناتا قابل انتظار است. این خودرو نسبت به نسل قبلی‌اش در واقع نوعی جهش ژنتیکی را در ظاهر تجربه کرده و به کل محصولی است جدید و تنها با نام قدیمی‌! استایل این خودرو جذاب است؛ با طراحی کشیده چراغ‌های جلو و جلوپنجره‌ای بزرگ و مه‌شکن‌های بزرگ پایین سپر نمی‌توان گفت کره‌ای‌ها کار خود را به درستی انجام نداده‌اند. در واقع خطوط تیز کناری سوناتا از گلگیر جلو تا درِ صندوق امتداد می‌یابد و سقفی که در راستای صندوق عقب قرار دارد آن را تبدیل به یک فست‌بک زیبا کرده است.

بد نیست بدانید سوناتای جدید در بازارهای جهانی به عنوان رقیبی برای بنز CLS به بازار عرضه شد. هنگامی‌ که درون کابین آن قرار می‌گیرید هم با طراحی خیره‌کننده‌ای مواجه هستید. طراحی لوکس و در عین حال اسپورت همه چیز را برای یک مسافرت لذت‌بخش مهیا می‌کند اما در مورد کیزاشی باید کمی ‌فتیله المان‌های اغراق آمیز را پایین کشید! کیزاشی مثل برادر شاسی بلندش گرند ویتارا شمایل خوب، زیبا و معقولی دارد اما فرم طراحی این خودرو به گونه‌ای است که کیزاشی را کوچک‌تر از سوناتا نشان می‌دهد حال اینکه هر دو خودرو در یک کلاس به رقابت می‌پردازند.

برخلاف تصور همگان می‌توان گفت کیزاشی اسپورت‌تر از سوناتا به نظر می‌رسد و در طولانی مدت بیشتر می‌تواند نظر دوستداران خودروهای اسپورت و لوکس را جلب کند. ولی در طراحی کابین به سادگی بیشتر توجه شده تا شلوغ کاری ولی این دلیل بر جذاب بودن آن نیست! نورپردازی چشمنواز بوده و‌ هارمونی خوبی بین رنگ آبی و یخی ایجاد شده است. در کل طراحی زیبای بدنه آن تمام و کمال به داخل آن سرایت نکرده است.

نتیجه: در طراحی سوناتا از المان‌های اغراق‌آمیز زیادی استفاده شده و شاید بتوان گفت با خودرو بتمن در سطحی پایین‌تر طرفیم! این در حالیست که کیزاشی ساد‌ه‌تر به نظر می‌رسد ولی اگر دقت کنید در استایل کلی و فرم نهایی خودرو اسپورت‌تری است! این یعنی در طولانی مدت کمتر امکان دارد دل شما را بزند. ولی سوناتا در طراحی کابین چند قدمی ‌جلوتر از رقیب گام برمی‌دارد.

 رقابت در بخش فنی

سوناتا مدت‌هاست در بازار ایران حضور دارد ولی در مدل‌های جدید و 2012 موتورش نسبت به نسل قبل 20 اسب‌بخار قوی‌تر شده است؛ در واقع سوناتای جدید با موتور 2.4 لیتری‌اش 190 اسب‌بخار قدرت را در اختیار راننده قرار می‌دهد. گیربکسش هم در نسل جدید، شش سرعته شیفت‌ترونیک شده و قابلیت تعویض دنده از روی فرمان را هم دارد که در بهبود سواری آن تاثیری مستقیم داشته است.

 مصرف سوخت هم به صورت میانگین 8.4 لیتر در 100 کیلومتر ثبت شده است اما می‌رسیم به رقیب تازه نفس یعنی کیزاشی؛ مدلی که برای بازار ایران در نظر گرفته شده موتورش چهار سیلندر 2.4 لیتری است که توانایی این را دارد 185 اسب‌بخار قدرت را زیر پدال گاز آماده‌باش نگه دارد. خوشبختانه باید گفت وظیفه انتقال نیرو در این خودرو هم بر عهده گیربکس پیشرفتهCVT است که در داشتن مصرف سوخت پایین آن نقشی تاثیرگذار داشته، البته کیزاشی در ایران با گیربکس شش سرعته دستی هم عرضه می‌شود.

ضمن اینکه بخش فنی کیزاشی قادر است این خودرو ژاپنی را در مدت زمان 8.8 ثانیه از حالت سکون به سرعت 100 کیلومتر بر ساعت برساند که البته ‌این برای گیربکس CTV است و در نوع دستی این زمان حدود یک ثانیه کاهش می‌یابد. ضمن اینکه کیزاشی می‌تواند تا 215 کیلومتر بر ساعت نیز سرعت بگیرد که برای خودرویی با این حجم و ابعاد و وزن مناسب به نظر می‌رسد.

در مورد مصرف سوخت این سدان زیبا هم باید گفت در سیکل ترکیبی حدود 7.9 لیتر در 100 کیلومتر بنزین مصرف می‌کند که به لطف گیربکس پیشرفته و موتور دقیقش این ارقام به دست آمده است.

نتیجه: کیزاشی و سوناتا موتوری هم حجم دارند و آنچنان تفاوت قدرت‌شان هم به چشم نمی‌آید ولی کیزاشی با توجه به سیستم دقیق‌تر فنی‌اش، مصرف سوخت به مراتب مناسب‌تری ارائه می‌دهد و بیشتر هوای جیب شما را خواهد داشت.

رقابتی از جنس امکانات

وقتی با دو خودرو لوکس در این رده طرفیم نمی‌توان انتظار امکانات خوب و به روز را از آنها نداشت. ولی آنچه طی چند سال اخیر با آن مواجه بودیم این است که کره‌ای‌ها توانسته‌اند در زمینه امکانات و تجهیزات رفاهی، محصولات‌شان را به خوبی تجهیز کنند و خود را در سطح بالایی قرار دهند. تا آنجا که خریدارانی که بیشتر به دنبال امکانات هستند تا بحث فنی سراغ محصولات کره‌ای می‌روند. در این مقایسه هم این سوناتای نسل جدید است که به خوبی از پس کیزاشی بر‌می‌آید. اکثر تجهیزاتی که در خودروهای روز دنیا و برندهای معتبر انتظار داریم در سوناتا به چشم می‌خورد ولی کیزاشی مثل برادر بزرگ‌ترش آنچنان در این زمینه موفق عمل نکرده و از این لحاظ در حد متوسطی است؛ البته در مقام مقایسه با رقیب کره‌ای!

نتیجه: در این مقایسه کفه ترازو کاملا به سمت خودرو کره‌ای یعنی سوناتا سنگینی می‌کند و اگر هتل بودن خودروی‌تان بیشتر از بخش فنی و حتی ظاهر برایتان اهمیت دارد اصلا به کیزاشی فکر نکنید.

وضعیت بازار دو رقیب

سوناتا خودرویی است که نان برند محبوب و شناخته شده‌اش یعنی هیوندای را می‌خورد؛ ضمن اینکه مدت‌هاست در چند نسل در بازار حضور پر رونق داشته و رقابت با آن برای هر خودرویی آنچنان راحت نیست و شکست آن مستلزم داشتن مولفه‌هایی است که کمتر خودرویی در بازار دارد. ولی در جبهه مقابل کیزاشی آنچنان برای خریداران شناخته شده نیست و هنوز در خیابان‌ها و نمایشگاه‌های خودرو سطح شهر کمتر دیده می‌شود ولی خبر خوب اینجاست که روز به روز بر تعداد نمونه‌های در حال تردد آن اضافه می‌شود.

البته خودرو ژاپنی با توجه به قیمتی که دارد در مقایسه با خودروهایی همچون کیا اپتیما و هیوندای سوناتا ارزان‌تر است و خریدش منطقی‌تر به نظر می‌رسد ولی نباید فراموش کرد خدمات پس از فروش رقیب کره‌ای فعلا بهتر است. همچنین بد نیست بدانید در بازار قطعه‌فروشان نیز می‌توان راحت‌تر قطعات سوناتا را یافت.

 همه و همه ‌این مولفه‌ها دست به دست هم می‌دهند تا کیزاشی فعلا شرایط رقابت را در برابر سوناتا سخت و دشوار ارزیابی کند. اگرچه خرید سوناتای جدید چندان اقتصادی نیست اما خریدار هنگام فروش خودرو دغدغه کمتری خواهد داشت و خودرو خود را در کمترین زمان و با کمترین افت قیمت نسبت به کیزاشی به فروش خواهد رساند. ولی اختلاف قیمت، عرضه بیشتر و بهتر به همراه تازگی کیزاشی نکاتی است که می‌تواند تا چند وقت آینده بازار سوناتا را کاملا تحت تاثیر قرار دهد.

 تنها در سه نسل، سانتافه از کارخانه هیوندای توانست از یک ماشین معمولی و خنگ! به یک شاسی‌بلند شیک و خوش قیافه مبدل شود. سانتافه 2013 نه تنها بسیار زیباتر از قبل است، بلکه یک موتور قوی‌تر بر آن سوار شده که به آخرین استانداردهای دنیا نزدیک‌تر است. کم‌تر بنزین مصرف می‌کند، قدرت بیشتری دارد، شتاب و سرعتش بالاتر است و حتی آلودگی کمتری هم تولید می‌کند. هیوندای خواب‌های خوشی برای این ماشین دیده است و با این محصول جدید که قرار است به همه دنیا صادر شود انگار می‌خواهد پول کلانی به جیب بزند. بیایید نگاهی به سانتافه 2013 بیاندازیم و نقاط قوت و ضعف آن را با هم بررسی کنیم.

 

هیوندای دو خط تولید برای سانتافه 2013 دست و پا کرده است؛ یکی خط تولید سانتافه اسپرت که چند ماه پیش اطلاعاتش را منتشر کردند و فاصله بین دو محورش کم‌تر است و دیگری سانتافه‌ای که قرار است به عنوان مدل پایه جای وراکروز را بگیرد. سانتافه اسپرت که اسم جدیدی به آن داده‌اند ابعادی معادل سانتافه قدیمی دارد. هر دو این دو مدل‌ها موتور جدیدی دارند و جایگزین موتور 6 سیلندر خورجینی 3.5 لیتری مدل پارسال شده‌اند. موتور جدید سانتافه اسپرت یک 2 لیتری توربوشارژ است که محصول کارخانه هیوندایی است و می‌تواند 264 اسب بخار قدرت تولید کند، ولی اگر موتور 6 سیلندر دوست دارید باید به دنبال سانتافه‌ای باشید که بعد از مدل اسپرت بیرون آمد؛ یعنی مدل پایه. البته سانتافه اسپرت هم در واقع دو نوع دارد که یکی قوی‌تر است و حجم موتورش 2.4 است. در سانتافه اسپرت 2 لیتری قدرت موتور به همه چرخ‌ها وارد می‌شود در حالی که اسپرت 2.4 لیتری دیفرانسیل جلو است.

موتور سانتافه‌های اسپرت اگرچه گنجایش زیادی ندارند ولی به سیستم تزریق مستقیم سوخت مجهز شده‌اند که کاراییشان را بسیار بالا می‌برد و باعث می‌شود قدرتی بیش از گذشته تولید کنند و البته نقش موثری هم در بالا رفتن شتاب دارد.  سانتافه اسپرت و مدل پایه آن هر دو گیربکس 6 دنده دارند و سیستم تعویض دنده آن ها هم اتوماتیک است. ولی تقسیم‌بندی محدوده این دنده‌ها هم با گذشته متفاوت است. سانتافه اسپرت دو لیتری در آزمایش‌های اولیه‌اش توانست صفر تا صد کیلومتر در ساعت را در 9.1 ثانیه برود. یعنی به اندازه دودهم سریع‌تر از اسپرت 2.4 لیتری است. این اختلاف به این دلیل است که علی‌رغم حجیم‌تر بودن موتور 2.4 لیتری ولی این نوع سانتافه اسپرت نزدیک به 130 کیلوگرم سنگین‌تر است و ضمنا در آن فقط دیفرانسیل جلو نیروی پیشران را اعمال می‌کند. به دلیل همین وزن بیشتر است که هم در شتاب و هم در ترمز کردن به پای سانتافه 2 لیتری نمی‌رسد و در کل کندتر است. سانتافه اسپرتی که موتور توربوشارژ دارد می‌تواند یک چهارم مایل، یعنی در حدود 402 متر ابتدای مسیر را در 16.8 ثانیه طی کند. البته هر کدام از این ماشین‌ها رقم متفاوتی دارند ولی همه آن ها به طور متوسط در حدود 11 لیتر در صد کیلومتر بنزین مصرف می‌کنند که برای یک ماشین شاسی بلند با این وزن و حجم موتور واقعا عدد پایین و مناسبی است. البته مدل پایه حتی کمتر از این هم مصرف می‌کند. ضمنا هیوندایی در سانتافه‌های جدید میزان تولید آلودگی را هم در مقایسه با قبل کاهش داده است و به طبیعت هم وفادار مانده.

یکی از ایرادهایی که کارشناسان خبره به سانتافه‌های جدید گرفته‌اند این است که در شتاب بسیار بالا سیستم فنربندی‌اش به قدر کافی نمی‌تواند ماشین را تعلیق کند و شما ناهمواری‌های جاده را حس می‌کنید. از دیگر نکاتی که به عنوان نقطه ضعف این ماشین‌ها روی آن دست گذاشته شده است مناسب نبودن مرزبندی جعبه‌دنده‌اش است. به عبارت دیگر می‌شود گفت که با توجه به قدرت موتور دنده‌ها برای دور موتورهای مناسبی طراحی نشده‌اند. برخی از کسانی که این ماشین را تست کرده‌اند می‌گویند این ضعف ماشین در سربالایی‌ها و جاده‌های پر پیچ و خم خودش را نشان می‌دهد و سانتافه را از این لحاظ یک پله عقب‌تر از ماشین‌های تراز اول دنیا نگه می‌دارد.

ولی کسانی که سانتافه پایه یا همان سانتافه 6 سیلندر را انتخاب می‌کنند باید بدانند که اگرچه ماشینشان به اندازه سانتافه‌های اسپرت سریع و هیجان‌انگیز نیست ولی در عوض نیروی موتور روان‌تر به ماشین اعمال می‌شود و سرنشینان آرامش بیشتری دارند و ماشین کلا نرم‌تر است. این یکی نسبت به سانتافه سال قبل 15 اسب بخار قدرت بیشتر تولید می‌کند. صفر تا صد این سانتافه حدود 9.3 ثانیه است. یک چهارم مایل، 402 متر اولیه حرکت را می‌تواند در 16.9 ثانیه طی ‌کند. بنابراین از دیدگاه اعداد و ارقام کمی ضعیف‌تر از سانتافه‌های اسپرت است ولی برای خانواده‌ها، به خصوص اگر سن و سال بالاتری داشته باشند خیلی بهتر از سانتافه‌های اسپرت است.

همه انواع سانتافه‌های 2013 نسبت به مدل‌های قدیمیشان بنزین را بهینه مصرف می‌کنند، یعنی راندمان بالاتری دارند. مدل‌های اسپرت از مدل پایه گران‌ترند که البته برای خیلی‌ها شاید ارزشش را نداشته باشد که بیشتر پول بدهند ولی اگر قرار باشد از بین دو مدل اسپرت یکی را انتخاب کنید شاید مدلی که موتور 2.4 لیتری دارد به نسبت قیمتش انتخاب معقول‌تری باشد. اگر موتورها را نادیده بگیریم سانتافه‌های اسپرت تفاوت چشمگیری با هم ندارند. ولی همه مدل‌های سانتافه 2013 نسبت به مدل‌های قدیمی‌تر چه از لحاظ طراحی داخلی و چه از لحاظ طراحی خارجی جذاب‌تر و دوست‌داشتنی‌تر هستند. خطوطی که در طراحی بدنه سانتافه جدید دیده می‌شود آن را هرچه سنگین‌تر و بالغ‌تر نشان می‌دهد. می‌شود گفت که این طراحی سانتافه را به ماشینی با شخصیت‌تر از آن چه بود تبدیل کرده است و این در حالی است که از جذابیت‌های جوانان‌پسند ماشین اصلا کاسته نشده است. ضمنا در سانتافه‌های جدید امکاناتی وجود دارد که باید در ماشین‌های تجملاتی انتظار دیدن آن ها را داشته باشید. ضمنا کنترل و مدیریت آپشن‌های مختلفی که ماشین دارد بسیار ساده‌تر از قبل شده است. یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد سانتافه که در این مدل‌هم حفظ شده است فضای زیاد داخل اتاق آن است. در مقایسه با ابعادش و همینطور نسبت به شاسی‌بلندهای هم نوع خودش خیلی بیشتر از آن چه ممکن است انتظارش را بکشید جا دارد. اگر صندلی‌های عقبش را بخوابانید واقعا حس یک اتاق را به شما می دهد. اگر کلا به چنین ماشین‌هایی علاقه دارید و در نگاه اول هم چهره‌اش را دوست داشتید مطمئن باشید می‌تواند گزینه خوبی برای شما باشد.

 نکات منفی این ماشین در برابر محاسنی که دارد واقعا قابل چشم‌پوشی است؛ به خصوص اگر می‌خواهید با آن رانندگی عادیتان را بکنید و لذتش را ببرید. چون همه نکته‌های منفی که کارشناسان درباره این ماشین گفته‌اند در مانورهای سخت مشخص می‌شود و در رانندگی عادی اصلا آن ها را حس نمی‌کنید. و اما قیمت سانتافه‌های اسپرت از حدود 30 هزار دلار آغاز می‌شود و سانتافه مدل پایه هم 5 هزار دلار از آن ارزان تر است. اصلا تعریف بی‌جایی نیست اگر بگوییم سانتافه با توجه به قیمتش و در رده ماشین‌های هم‌ نوعش جز بهترین‌ها است. البته که شاسی‌بلندهای بهتر از این وجود دارند ولی باید ببینید قیمتشان چند برابر سانتافه است!  اگرچه همین ماشین هم می‌توانست از بعضی جهات بهتر از این باشد و هیوندایی باید برای نسل‌های بعدی به فکر برطرف کردن آن نقایص بیافتد ولی تا همین جا باید به هیوندای تبریک گفت!

برج العرب نام هتلی مجلل در دوبی، امارات متحده عربی است. ساختمان آن 321 متر ارتفاع دارد که ستون بندی های این هتل تا 40 متر زیر دریا می‌باشد. کوچک‌ترین اتاق هتل 169 و بزرگ‌ترین اتاق آن 780 متر مربع مساحت دارند. رقم دقیق هزینه شده برای ساختمان بنا مشخص نیست، اما گمان می‌رود بیش از 1 میلیارد دلار آمریکا باشد. برای جبران هزینه‌ها تمامی اتاق‌های هتل بایستی برای 400 سال اجاره شوند. صاحبان هتل آن را 7 ستاره می‌خوانند، اما در واقع بیشتر سازمان‌های رتبه‌دهنده تنها تا 5 ستاره رتبه می‌دهند.

این هتل دارای 60 طبقه‌ است و معمار آن Atkins Middle East می‌باشد. برج العرب بلندتر از برج ایفل است و تنها 60 متر از ساختمان امپایر استیتز در آمریکا کوتاه‌تر است. با امکانات منححصر بفردی که دارد، تمام پرده‌ها، چراغها و سیستم تهویه هوا با یک دکمه به کار می‌افتند. تمام کانالها به دوربین مدار بسته متصل هستند و مهمان می‌تواند ببیند که چه کسی پشت در است. هفت طبقه از این هتل به صورت آکواریوم در زیر دریا وجود دارد. اجاره کوچک‌ترین اتاق این هتل شبی 6 هزار درهم است. سرو هر غذا در این هتل کمتر از 1000 درهم نیست. رستوران المهارا (به معنی صدف) در برج العرب در میان 10 رستوران برتر دنیا قرار دارد. برج العرب برای مدتی نماد دوبی بود و هنوز می‌توان اثر آن را در پلاک‌های قدیم امارت دوبی دید. اما پس از مدتی دوبی نماد خود را از برج العرب تغییر داد .

احساس پشیمانی پس از خرید برخی کالاهای غیر ضروری برای بسیاری از افراد جهان بسیار آشنا است. این مسئله بویژه برای کسانی که مدیریت بودجه خود را بر اساس اولویت هایی از قبیل پرداخت کرایه خانه، قبض های مختلف، قسط وام و … در زمان بندی های مشخص برنامه ریزی می کنند، ملموس تر است. اما این احساس و شرایطی است که ثروتمندان جهان به ویژه میلیاردرها هیچگاه آن را تجربه نمی کنند. خرید هر وسیله ای از قبیل خودروهای قدیمی، هواپیماهای اختصاصی و حتی سفینه های فضایی که توجه آنها را به خود جلب کند، نه تنها باعث پشیمانی نشده بلکه رضایت خاطرشان را نیز به همراه دارد! در ادامه ایمیل که بر اساس تحقیق و خبر سایت پول نیوز می باشد، به بررسی برخی از خریدهای گرانقیمت میلیاردرهای جهان می پردازیم.

پل آلن

 

پل آلن یکی از موسسان و سهامدار شرکت مایکروسافت بوده و نقش وی در کسب جایگاه امروز این شرکت غیر قابل انکار است. آلن در سال 2000 از مایکروسافت کناره گیری کرد اما همچنان 138 میلیون سهام این شرکت را در اختیار دارد. سرمایه خالص وی در حدود 13 میلیارد دلار ارزیابی شده است. از اینرو هزینه 200 میلیون دلاری خرید کشتی تفریحی آکتیپوس(اختاپوس) برای آلن چندان نگران کننده نمی باشد. طول این کشتی تفریحی بیش از 121 متر بوده و زمین بسکتبال، استخر آب گرم و باند فرود دو بالگرد بخشی از امکانات بیشمار آن را تشکیل می دهند.

فیل رافین

 

فیل رافین در حوزه های مختلفی از قبیل املاک و مستغلات و تولید نفت به فعالیت می پردازد. وی در لاس وگاس ساکن بوده و در سال 2008 با سرمایه خالص 2.1 میلیارد دلاری وارد لیست میلیاردهای مجله فربز شد. استفاده از جت های شخصی کوچک یکی از گزینه های متداول میلیاردرها برای سفرهای هوایی است. اما رافین با صرف هزینه 70 میلیون دلاری یک بوئینگ 737 را خریداری کرده و پس از آن مبلغ 15 میلیون دلار را برای تغییر تزئینات داخلی آن هزینه کرده است. صندلی هایی با روکش چرم طبیعی، دو اتاق خواب کامل و سیستم سرگرمی یک میلیون دلاری بخشی از امکانات این جامبو جت اختصاصی را تشکیل می دهند.

ساموئل تروئت کتی

 

ساموئل تروئت کتی موسس رستوران های زنجیره ای چیک- فیل- اِی است. فعالیت در این زمینه سرمایه خالص 2 میلیارد دلاری را برای وی به همراه داشته است. کتی یکی از علاقمندان ابرقهرمان های آمریکایی است. فیلم بازگشت بتمن محصول سال 1992 اگرچه در میان مجموعه فیلم های این ابرقهرمان چندان مطرح نمی باشد اما تاثیر بسیاری بر کتی داشته است. خرید بتموبیل یا خودرو بتمن به مبلغ 250 هزار دلار که در این فیلم مورد استفاده قرار گرفته بود نشانه ای از این تاثیرگذاری است.

حسن البولکیاه

 

حسن البولکیاه به عنوان سلطان برونئی در جهان شناخته می شود اما میزان ثروت عاملی مهمتر در مطرح شدن نام وی محسوب می شود. عمارت محل اقامت البولکیاه دارای 564 لوستر با بیش از 51 هزار لامپ است. همچنین 250 حمام، مسجدی با گنجایش 1500 نفر و پارکینگی با قابلیت پارک 110 خودرو از دیگر ویژگی های محل اقامت وی محسوب می شود. البولکیاه یکی از طرفداران جدی خودرو بوده و مالکیت بیش از 1900 خودرو خاص که شامل برندهای مطرح جهان مانند بنتلی، فراری و پورشه می شوند را در اختیار دارد. اما رولزرویس کانورتیبل وی ملقب به ستاره هند با قیمت 14 میلیون دلار یکی از گران قیمت ترین خودروهای جهان محسوب می شود.

رومن آبراموویچ

 

رومن آبراموویچ سرمایه گذار روس و مالک باشگاه چلسی انگلیس است. سرمایه خالص وی در حدود 13 میلیارد دلار ارزیابی شده است. کشتی تفریحی اِکلیپس به قیمت 45 میلیون دلار یکی از اسباب بازی های لوکس این میلیاردر روس محسوب می شود. اکلیپس یکی از بزرگترین کشتی های تفریحی جهان بوده و امکانات آن در دیگر کشتی های تفریحی لوکس کمتر دیده می شود. سیستم شناسایی موشک و یک زیر دریایی از جمله این موارد محسوب می شوند.

بیل گیتس

 

نام بیل گیتس برای بسیاری از مردم جهان نیاز به معرفی ندارد. مرد همه کاره مایکروسافت و یکی از ثروتمندترین افراد جهان که نزدیک به دو دهه است در رتبه های بالای لیست میلیاردرهای جهان قرار دارد. در مارس 2011 سرمایه خالص وی در حدود 56 میلیارد دلار ارزیابی شده است. در سال 1994 وی برخی از دست نوشته های علمی لئوناردو داوینچی را در یک حراجی به قیمت 31 میلیون دلار خریداری کرد.

ریچارد برانسون

 

ریچارد برانسون رئیس گروه ویرجین بوده که یک مجموعه تجاری با 400 شرکت تابعه محسوب می شود. خطوط هوایی ویرجین، ویرجین موبایل و عضو جدید و تا حدودی ناشناخته تر ویرجین گالکتیک از آن جمله هستند. ویرجین گالکتیک در سال 2004 و با هدف مسافرت های فضایی شش دقیقه ای تاسیس شد. هزینه این مسافرت کوتاه در حال حاضر برابر با 200 هزار دلار است. برانسون در سال 2006 از سفینه فضایی خود به نام "اسپیس شیپ تو" رونمایی کرد که قابلیت حمل هشت سرنشین شامل دو خدمه را دارد. این وسیله هنوز عملیاتی نشده اما در هنگام استفاده پیش بینی می شود مسافت لندن تا سیدنی را در 30 دقیقه طی کند.

استیون اسپیلبرگ

 

استیون اسپیلبرگ کارگردان مطرح هالیوود از سرمایه خالصی در حدود 3 میلیارد دلار برخوردار است. در سال 1982 وی سورتمه "رزباد" که در فیلم "شهروند کین" به کارگردانی اُرسن ولز مورد استفاده قرار گرفته بود را به قیمت 60 هزار و 500 دلار خریداری کرد. در آن زمان این وسیله گرانقیمت ترین وسیله به کار رفته در یک فیلم محسوب می شد.

مارک کوبان

 

مارک کوبان مالک تیم بسکتبال دالاس موریکس، مگنولیا پیکچرز و لندمارک تئاتر است. سرمایه خالص وی در مارس 2011 برابر با 2.5 میلیارد دلار ارزیابی شده بود. در سال 1999 گوبان یک جت شخصی گلف استریم وی را به قیمت 40 میلیون دلار خریداری کرد.

ویکتوریا بکهام

 

ویکتوریا به همراه همسرش دیوید بکهام از سرمایه خالص 271 میلیون دلاری برخوردار هستند که آنها را در جمع میلیونرهای جهان قرار می دهد. اما خریدهای مختلف و گران قیمت، به نوعی آنها را در جمع میلیاردرهای جهان قرار می دهد. آی فون سفارشی ویکتوریا به قیمت 36 هزار دلار که از طلا ساخته شده است از جمله این موارد محسوب می شود.