شورای اطلاعات ملی آمریکا یا اِن‌آی‌سی هر چهار سال گزارشی را منتشر می‌کند که چشم‌انداز جهان از دریچه تحلیل‌های تحلیل‌گران این سازمان را نشان می‌دهد. این گزارش که حاصل تحلیل‌های پیچیده روند رشد اقتصادی کشورها و تجارت بین‌الملل از سوی برخی از سرشناس‌ترین و مجرب‌ترین تحلیل‌گران و اندیشمندان اقتصادی دنیا است، منبع بسیاری از سیاست‌گذاری‌ها در کشورهای جهان قرار می‌گیرد.

این سازمان اطلاعاتی آمریکایی در گزارش امسال خود خبر شوکه‌کننده‌ای برای آمریکایی‌ها دارد: چین تا پیش از فرارسیدن سال 2030 ایالات متحده آمریکا را از جایگاه نخست اقتصادی جهان کنار خواهد زد و خود جای آن خواهد نشست. البته در این گزارش از مجموعه گزارش‌های پروژه «روندهای جهانی» تأکید شده است که به سبب استقلال در بخش انرژی که آمریکا در دوره منتهی به 2030 تجربه خواهد کرد، این کشور همچنان یکی از قدرت‌های بزرگ اقتصادی جهان خواهد ماند؛ استدلالی که بسیاری از رسانه‌ها آن را به برابریِ جایگاه اقتصادی چین و آمریکا تا سال 2030 تعبیر کرده‌اند و افول آمریکایی‌ها از مقام نخست رتبه‌بندی اقتصادهای جهان را به تیترهای خود راه نداده‌اند.

  پایانِ جهان تک‌قطبی

از دیگر نکات مهم این گزارش که پنجمین گزارش این پروژه است، پیش‌بینی افول رشد اقتصادی روسیه و قدرت اقتصادیِ چندین کشور دیگر وابسته به نفت است. در این گزارش 166 صفحه‌ای آمده است: «تا سال 2030 دیگر یک قدرت هژمونی و برتری در دنیا نخواهد داشت و قدرت جهانی به شبکه‌ها و ائتلاف‌های مختلف در دنیایی چندقطبی منتقل خواهد شد.»

  طبقه متوسط، طبقه مسلط بر جهان

گزارشِ چهارسال جمع‌آوری اطلاعات و تحلیل داده‌ها از سوی شورای اطلاعات ملی که مستقیما به رئیس سازمان اطلاعات ملی آمریکا ارائه می‌شود و مسئولیت تحلیل استراتژیک بلندمدت کشور را برعهده دارد، همان‌قدر خوش‌بین است که بدبین. یکی از تحولاتی که این گزارش نویدش را داده است توزیع ثروت در جهان است که به طبقه متوسطی بزرگ‌تر در دنیا منجر خواهد شد؛ طبقه متوسطی که تحصیل‌کرده‌تر خواهند بود و دسترسی بیشتری به خدمات درمانی‌ و وسایل ارتباطی همچون اینترنت و گوشی‌های هوشمند خواهند داشت.

این گزارش می‌گوید:‌ «رشد طبقه متوسط در جهان تحولی عظیم است،» و می‌افزاید که میلیاردها نفر تا 20 سال آینده با صعود از پرتگاه فقر و رسیدن به دامنه‌های رفاه صاحب قدرت‌های فردی خواهند شد. «برای نخستین بار، اکثریت مردم جهان فقیر نخواهند بود و طبقه متوسط در بیشترِ کشورهای سراسر جهان مهم‌ترین بخش اقتصادی و اجتماعی  خواهد بود.» با این‌ حال این گزارش هشدار هم می‌دهد که تا آن‌زمان نیمی از مردم جهان در مناطقی زندگی می‌کنند که با کمبود آب سالم مواجه هستند و این یعنی که مدیریت منابع طبیعی مهم‌ترین جزء تلاش‌های امنیت ملی در سراسر جهان خواهد بود.

  حمله تروریستی بزرگی در راه است؟

این گزارش همچنین در هشداری پیشگویانه از خطر یک حمله کامپیوتریِ تروریستی می‌گوید که میزان خسارت آن را نه با صدها یا هزاران کشته که برحسب میلیون‌ها نفری خواهند سنجید که از تخریب گسترده زیرساخت‌ها خسارت دیده‌اند؛ صدماتی چون تخریب گسترده شبکه‌های برق‌رسانی. طبق پیش‌بینی دیگر این گزارش دست‌کم 15 کشور تا سال 2030 «با تهدید جدی سقوط حکومت» مواجه هستند که کشورهای افغانستان، پاکستان، برونئی، روآندا، سومالی، اوگاندا و یمن در این دسته قرار می‌گیرند.
  هنوز هم می‌توان کاری کرد

به گزارش نیویورک‌تایمز، گزارش شورای اطلاعات ملی تأکید می‌کند که آینده «انعطاف‌پذیر» است و می‌توان آن را تغییر داد و چندین «عامل برگرداننده بازی» یا همان فاکتورهای تأثیرگذار جهانی را که بیشترین تأثیر را بر شکل‌گیری تصویر جهان تا 2030 دارند برمی‌شمارد: بحران اقتصادی که کمر دنیا را خم کرده است، ناکارآمدی‌های حکومت‌ها، درگیری‌ها و مناقشات داخلی و بین کشورها، تأثیر تکنولوژی‌های نوین در تغییر چهره سیاسی و اقتصادی جهان و این‌که آیا ایالات متحده برای حفظ جایگاه خود «خواهد توانست با شرکای جدید جهانی همکاری کند تا نظام بین‌الملل را از نو بسازد یا نه.» این گزارش بهترین وضعیت ممکن برای امنیت جهانی تا سال 2030 را همکاری و شراکت سیاسی بیشتر میان ایالات متحده و چین می‌داند‌ اما تأکید می‌کند برای نزدیک‌ شدن واشنگتن و پکن احتمالا بحرانی جهانی لازم است، چیزی شبیه به رویارویی اتمی میان هند و پاکستان که فقط با همکاری غیرمعمول آمریکا و چین حل شد.

  بدترین و بهترین سناریو کدام است؟

بدترین وضعیت ممکن هم از نگاه این گزارش تأخیر در روند جهانی‌سازی اقتصاد دنیا خواهد بود که مانع رشد رفاه مالی در چهارگوشه جهان خواهد شد. این اتفاقی است که به احتمال زیاد در صورت شیوع جهانی یک بیماری رخ خواهد داد، که حتی اگر کوتاه هم باشد به بسته‌شدن مرزهای کشورها و انزواگرایی اقتصادی منجر خواهد شد. نیویورک‌تایمز به نقل از متیو باروز، مدیر این پروژه و سرپرست نویسندگان گزارش، می‌نویسد که یافته‌های این تحقیقات  پیش از این با چندین گروه مختلف از کارشناسان، مدیران موفق و مقامات دولتی، از جمله افسران اطلاعاتی، در بیش از 20 کشور جهان در میان گذاشته شده است.

باروز می‌گوید مخاطبان این گزارش در چین در برخورد با ارزیابی‌ها و پیش‌بینی‌های این گزارش، هم در مورد پیش‌بینی استیلای اقتصادی چین و هشدارها درباره خطرات سیاسیِ عدم ایجاد اصلاحات در حکومتِ پکن، نسبت به روس‌ها پذیرش بیشتری داشتند.
  می‌توان روی این پیش‌بینی حساب کرد؟

تیم تحلیل‌گران و تحقیقات این شورا برای ارزیابی اعتبار و صحت این مطالعه، گزارش‌های پیشین‌شان را که هر چهارسال یک‌بار و از سال 1996 تا کنون تهیه می‌شوند، مورد بررسی قرار داده‌اند‌ و در نهایت به این نتیجه رسیده‌اند که گزارش‌های قبلی سرعت تغییرات در صحنه جهانی را دست‌کم گرفته بودند.

 به نوشته نیویورک‌تایمز نگرانی‌هایی درباره این‌که گزارش‌های قبلی از «نقاط کور و جهت‌گیری‌های نادرست» رنج می‌برده‌اند وجود دارد‌ و اگرچه در افق اثری از «ایسم»های بزرگی چون فاشیسم و کمونیسم دیده نمی‌شود، در گزارش اخیر آمده است که گزارش‌های پیشین باید توجه بیشتری به ایدئولوژی و نقش آن در شکل‌دهی صحنه جهانی نشان می‌دادند.

  جهان همچنان اسیر مناقشات داخلی و خارجی

گزارش اخیر روندهای جهانی در بخشی دیگر می‌گوید که خطر درگیری‌ها و ناآرامی‌های داخلی، مثل جنگ داخلی یا شورش‌ و جنگ‌طلبی، در سال‌های آینده در آمریکای لاتین کاهش خواهد یافت، اما از سوی دیگر هشدار می‌دهد که این تهدید در آفریقای پایینِ صحرا، بخش‌هایی از خاورمیانه و جنوب آسیا و بخش‌هایی از آسیا و اقیانوسیه، همچنان تهدید و خطری جدی پیش روی کشورها و مردم خواهد بود.

همچنین در این گزارش می‌خوانیم که: «نظام چندپاره‌تر شده بین‌الملل خطر درگیری و مناقشه میان کشورها را افزایش می‌دهد. علاوه‌براین، افزایش رقابت بر سر دستیابی به منابع، توسعه و رواج تکنولوژی‌های مرگ‌آفرین و سرایت درگیری‌های منطقه‌ای به روابط میان کشورها، احتمال و پتانسیل مناقشات میان کشورها را افزایش می‌دهد.» نیویورک‌تایمز می‌نویسد که نگران‌کننده‌ترین بخش این گزارش، این ارزیابی از آینده و پیش‌بینی است که جنگ‌های آتی در آسیا و خاورمیانه ممکن است استفاده از سلاح‌های اتمی را هم در خود داشته باشند.

  سرنوشت جهان در دست درحال‌توسعه‌ها

یکی دیگر از تحولات جمعیتی که این گزارش برای 20 سال آینده پیش‌بینی کرده پیرتر شدن جمعیت اروپا، ژاپن، کره‌جنوبی و تایوان است که می‌تواند رشد اقتصادی آرام‌شان را بیش از این کند سازد. این گزارش هشدار می‌دهد که اقتصاد روسیه به جمع مناطقی از جهان خواهد پیوست که «افت اقتصادی به‌نسبت آرام» را تجربه می‌کنند. طبق پیش‌بینی این گزارش ایالات متحده هم از تولید داخلی نفت و گاز طبیعی و تکنولوژی‌های نوین استخراج آنها بهره‌مند خواهد شد؛ رویدادی که به این کشور اجازه خواهد داد در بخش انرژی مستقل و خودکفا شود و حتی به جمع صادرکنندگان سوخت ملحق شود. در کل، گزارش مذکور این‌طور نتیجه‌گیری می‌کند که «سلامت اقتصاد جهانی بیش از پیش در گرو عملکرد دنیای درحال توسعه خواهد بود و نه دنیای غرب.» به گفته این گزارش علاوه بر چین، کشورهای دیگر درحال توسعه‌ای هم «برای اقتصاد جهانی اهمیت ویژه‌ای پیدا خواهند کرد.» کشورهایی شامل برزیل، نیجریه، آفریقای جنوبی و ترکیه.

مطالعه اخیر سازمان اطلاعاتی «شورای اطلاعات ملی» آمریکا نشان می‌دهد که آمریکا و اروپا تا 20 سال دیگر از کشورهای آسیایی عقب خواهند افتاد و چین بزرگ‌ترین اقتصاد دنیا لقب خواهد گرفت؛ همچنین تا سال 2030 برای نخستین بار اکثریت مردم جهان دیگر فقیر نخواهند بود و طبقه متوسط بسیار رشد خواهد کرد

جانوران محیط وحش جنوب، شوالیه تاریکی برمی‌خیزد و جانگو آزاد شده از جمله فیلم‌های سینمایی برتر سال 2012 به انتخاب موسسه فیلم آمریکا هستند.

 موسسه فیلم آمریکا (AFI) دوشنبه شب اسامی 10 فیلم سینمایی همین طور 10 فیلم و مجموعه تلویزیونی برتر سال 2012 را اعلام کرد.

آرگو، جانوران محیط وحش جنوب، شوالیه تاریکی برمی‌خیزد، جانگو آزاد شده، بینوایان، زندگی پی، لینکلن، قلمرو طلوع ماه، کتاب بارقه امید و 30 دقیقه بامداد فیلم‌هایی هستند که 11 ژانویه 2013 (22 دی) در مراسمی در لس‌آنجلس تقدیر می‌شوند.

در بخش تلویزیون، داستان وحشت آمریکایی، Breaking Bad، تغییر بازی، بازی تاج و تخت، دختران، میهن، لویی، Mad Men، خانواده مدرن و مردگان متحرک انتخاب شده‌اند.

Mad Men با پنج بار حضور در فهرست سالانه AFI رکورددار است.

پرواز، مرشد، سرزمین موعود، جلسات و اسکای‌فال از جمله فیلم‌های مطرح هستند که به فهرست موسسه فیلم آمریکا راه پیدا نکردند.

موسسه فیلم آمریکا از فیلم‌هایی تقدیر می‌کند که بیشتر عوامل آن آمریکایی باشند. دو هیات داوری جداگانه متشکل از محققان، هنرمندان و منتقدان در مورد فیلم‌های سینمایی و برنامه‌های تلویزیونی برتر سال تصمیم گرفتند.

AFI که سازمانی غیرانتفاعی است سال 1967 تاسیس شد.

نیاز انسان به شمارش و محاسبه و محدود بودن مغز وی در ذخیره اطلاعات و سرعت نسبتاً پایین آن باعث بوجود آمدن کامپیوترها شد.

گرچه بدون شک مغز ما از نظر پیچیدگی با هیچ کامپیوتری در جهان قابل مقایسه نیست اما باید توجه کرد که مغز انسان همواره تحت تا‌ثیر بعضی عوامل دچار خطا می‌شود و سرعت پایینی نیز در انجام محاسبات دارد.

تاریخچه اولین کامپیوترهای جهان را شاید بتوان در 2500 سال قبل از میلاد مسیح یافت. یکی از اولین ابزارهای ساخت دست بشر که از نظر قابلیت انجام محاسبات به کامپیوترهای مدرن امروزی شباهت دارد، چرتکه سومری متعلق به تمدن سومر باستان در عراق کنونی است.

در گذشته‌های دور ابزار دیگری برای محاسبه توسط انسان ساخته شدند. بعضی از باستان شناسان معتقدند بنای استون هنج در انگلستان به عنوان یک تقویم خورشیدی مورد استفاده قرار می‌گرفته‌است.

در سال 1642، بلیز پاسکال ریاضیدان، فیلسوف و فیزیکدان فرانسوی ماشین حسابی مکانیکی ساخت که با ترکیب چند چرخ دنده اعداد را با هم جمع می‌زد. پاسکال از این ماشین حساب در دفتر پدرش برای جمع مالیات‌های استان اوت نورمندی استفاده می‌کرد.

با آغاز قرن 19 میلادی و شکوفایی علوم پایه از جمله ریاضیات در اروپا، منطق‌های ریاضی شکل کاربردی به خود گرفتند تا جایی که در دهه 40 قرن 19 جورج بول، جبر بول را پایه ریزی کرد. این قسمت از ریاضیات سنگ‌بنای کامپیوترهای دیجیتالی و مدارات منظقی امروزی است.

با پیشرفت صنعت برق و ترکیب آن با جبر بول و منطق، مدارهای الکتریکی و الکترونیکی به ابزار اصلی ساخت کامپیوترها تبدیل شدند.

در 1936، آلن تورینگ ریاضیدان انگلیسی کامپیوتری تئوری طراحی کرد که به ماشین تورینگ معروف شد. این کامپیوتر توانایی اجرای محاسبات منطقی مختلفی را داشت. منطق ماشین تورینگ بعدها به Finite State Machine‌ در علوم کامپیوتر و بحث نظریه زبان‌ ماشین تبدیل شد.

در 1937 اولین کامپیوتر دیجتالی الکترونیکی جهان به نام Atanasoff-Berry Computer یا ABC ساخته شد. این ماشین گرچه قابل برنامه ریزی نبود اما برای حل معدلات خطی استفاده می‌شد.

به دلیل ابتدایی بودن ABC خیلی زود کامپیوترهای دیگر جایگزین آن شدند اما این کامپیوتر به دلیل استفاده همزمان از حساب باینری و سوییچ‌های الکترونیکی تاثیر زیادی در ساخت کامپیوترهای جدیدتر داشت.

صنعت کامپیوتر سال 1946 شاهد رونمایی اولین کامپیوتر مدرن جهان به نام ENIAC بود. این کامپیوتر بر مبنای ماشین تورینگ و برای انجام محاسبات پروژه‌های موشکی ارتش ایالات متحده طراحی شده‌بود.

این کامپیوتر قابل برنامه ریزی قادر به انجام محاسبات نسبتاً پیچیده ریاضی بود. دو محقق به نام‌های جان ماکلی و جی پرسپر اکرت از دانشگاه پنسیلوانیا رهبران تیم تحقیقاتی ساخت ENIAC بودند.

ENIAC شامل اکثر اجزای اصلی کامپیوترهای مدرن از جمله ثبات، شمارنده، حافظه و اکیومولاتور بود.

اصلی‌ترین قطعه الکترونیکی ENIAC لامپ‌های خلاء بود که اکثر گیت‌ها و فلیپ‌فلاپ‌های مدار آن را تشکیل می‌داد.

بخش‌هایی از این کامپیوتر اکنون در دانشکده مهندسی و علوم کاربردی دانشگاه پنسیلوانیا، موزه ملی تاریخ آمریکا در واشنگتن، موزه علوم لندن، موزه علوم کامپیوتر شهر مانتن ویو در ایالت کالیفرنیا، دانشگاه میشیگان در در شهر آن آربر و موزه ارتش آمریکا در مریلند در معرض بازدید مردم قرار دارد.

گرچه ENIAC برای زمان خود یک پیشرفت علمی بزرگ بود اما معایب بزرگی از جمله بزرگ بودن و اشغال فضای بسیار زیاد، سرعت پایین و محدود بودن محاسبات داشت.

یکی دیگر از معایب این کامپیوتر و کامپیوترهای هم نسل آن لامپ‌های خلا بود. این لامپ‌ها علاوه بر گران بودن و پرمصرف بودن زمان زیادی برای گرم و آماده شدن به کار لازم داشتند.

نسل بعدی کامپیوترها، برپایه معماری برنامه‌های حافظه دار یا معماری نومن ساخته شد. این معماری برای اولین بار در 1945 توسط جان وون نومن مطرح شد.

اولین کامپیوترها برپایه معماری نومن SSEM‌ و EDSAC در دانشگاه‌های منچستر و کمبریج در دهه 40 میلادی ساخته شدند.

اختراع و تولید صنعتی ترازیستور در دهه 40 و 50 قرن بیستم باعث ایجاد انقلابی در صنعت کامپیوتر شد که سرعت پیشرفت آن را چندین برابر کرد.

کامپیوترهای ترانزیستوری چندین برابر کوچکتر، سریع‌تر، ارزان‌تر، کم‌مصرف‌تر و قابل اعتمادتر از لامپ‌های خلاء بودند. اولین کامپیوتر ترانزیستوری در 1953 در دانشگاه منچستر ساخته شد.

همزمان با پیشرفت ترانزیستورها صنعت کامپیوتر نیز پیشرفت به سزایی داشت. در دهه 70 ایجاد فن‌آوری مدارهای مجتمع منجر به ساخت ریزپردازنده‌هایی نظیر اینتل 4004 شد.

از اوایل دهه 70 با سرعت گرفتن پیشرفت صنعت کامپیوتر، محصولات آن از فضای لابراتوارهای دانشگاهی خارج شد و در دسترس مردم قرار گرفت.

تاجایی که در اوایل دهه 80 وسایلی نظیر دستگاه‌های ضبط و پخش ویدئو و حتی ماشین‌های ظرفشویی و لباسشویی هم به میکروکنترلهایی مجهز شدند که براساس ریزپردازنده‌ها ساخته می‌شوند.

در اوایل دهه 70 میلادی شرکت HP کامپیوتر کاملی به نام BASIC طراحی کرد که اولین نسل کامپیوترهای شخصی بود. این کامپیوتر با دارا بودن نمایشگر، کیبور و پرینتر شباهت زیادی به کامپیوترهای مدرن فعلی داشت.

در 1973 شرکت زیراکس کامپیوتر شخصی دیگری به نام Alto ساخت که دارای یک رابط گرافیکی (GUI)  بود. این رابط گرافیکی الهام بخش ساخت کامپیوترهای مکینتاش و مایکروسافت ویندوز بود.

در 1975 شرکت آی‌بی‌ام کامپیوتر مدل 5100 خود را تولید کرد. مشخصه این کامپیوتر قابلیت برنامه نویسی در محیط BASIC و APL بود.

از آن زمان معماری کامپیوترهای آی‌بی‌ام به استانداردی برای صنعت کامپیوتر تبدیل شد.

در 1976 استیو جابز و استیو وزنیاک، بنیانگذاران شرکت اپل  کامپیوتری به نام Apple I ساختند که شروع کار تجاری فروش کامپیوتر توسط اپل بود.

با این حال اولین کامپیوتر شخصی که در بازار مصرفی با استقبال مردم روبرو شد Commodore PET بود. موفقیت این کامپیوتر شروع ساخت کامپیوترهای شخصی بود که بیشتر برپایه مفهوم نرم‌افزارهای گرافیکی طراحی شدند.

در 1982 شرکت Commodore پرفروش‌ترین کامپیوتر شخصی آن زمان را به نام Commodore 64  تولید کرد. این کامپیوتر دارای حافظه RAM شصت و چهار کیلوبایتی بود که در بین کامپیوترهای موجود در بازار آن دوره بی نظیر بود.

روند پیشرفت کامپیوترها تا قرن بیست و یکم روند ثابتی را طی کرد تا زیرپردازنده‌های چند هسته‌ای به این صنعت وارد شدند. این ریزپردازنده‌ها با دارا بودن چند هسته می‌توانند در یک زمان چندین پردازش را به صورت موازی انجام دهند.

مصرف کم و سرعت بالا باعث شد تا این ریزپردازنده‌ها ابتدا در کامپیوترهای قابل حمل و سپس همه انواع کامپیوترهای شخصی مورد استفاده قرار گیرند.

این پردازنده‌ها در ساخت کامپیوترهای تبلت و گوشی‌های تلفن همراه هوشمند نیز پرکاربرد هستند. تبلت آی‌پد 2 شرکت اپل و گوشی هوشمند سامسونگ گلکسی اس2 از پردازنده دو هسته‌ای برخوردار هستند.

قطب نما رو به ساعت ترجیح میدم . آدم راهشو گم نکنه وقت کیلو چنده؟؟؟

به گزارش جوان امروز شب جمعه مورخ 14/7/91 ساعت 8 شب در خیابان شیخ طوسی اصفهان زنی با اندام کاملا عریان در خیابان قدم می زد. این مساله برای پنجمین بار است که در یک ماه اخیر در اصفهان رخ می دهد.

پس از گذشت حدود 10 دقیقه خانمی او را با چادر پوشانده و این زن توسط نیروهای انتظامی دستگیر شد.

سوئدی ها در حالیکه 2-1 عقب افتاده بودند با گلهای زلاتان بازی را با نتیجه 4-2 به سود خودشان به پایان بردند . به این ترتیب زلاتان اولین بازیکن تاریخ فوتبال جهان است که در یک دیدار چهار گل به تیم ملی انگلستان زده است. پیش از این مارکو فان باستن در سال 1988 سه گل به انگلیسی ها در یک بازی زده بود.

اما گل چهارم زلاتان واقعا قابل توصیف نیست و چند چهره مشهور فوتبال انگلستان از جمله آلن شرر ، گلن هادل ، تری ونبلز و حتی روی هاجسون مربی تیم ملی انگلستان این گل را یکی از بهترین گلهای تاریخ فوتبال جهان دانسته اند که حتی تصور به ثمر رساندنش برای بازیکنان عادی سخت است.

فرسنگ ها از تهران دور است و سخت در حال تمرین است که حال ماشینش را می پرسی و پیشنهاد می دهی تا سوژه این شماره تخته گاز باشد. از ماشین بازی اش که می پرسی می خنند و می گوید که درباره اطلاعات فنی ماشین زیاد نمی داند و بیشتر رخ و قیافه ماشین دلش را می برد.علیرضا نیکبخت واحدی یکی از باتجربه ترین بازیکن هایی است که ماشین جزو اصلی زندگی او بود .علیرضا حتی امروز هم که باور کرده است هزینه کردن برای خرید ماشین زیاد سرمایه گذاری خوبی نیست باز ترجیح می دهد بهترین ماشین ها را زیر پایش داشته باشد. انگار زندگی فوتبالیست خوش تیپ ما  به ماشین وصله خورده است. به همراه علیرضا چندین ساعت در اتوبان خاطرات ماشین بازی اش ویراژ دادیم.

 

اولین ماشینم را با اولین قسطم خریدم. آن زمان زیر پای بیشتر جوانان پراید بود. من هم یک پراید هاچ بک مدل 75 خریدم. یشمی رنگ بود. کلی با آن در خیابان ها رانندگی کردم. نمی دانید آن پراید یشمی در همان سال ها چقدر انرژی به من می داد. امروز به جرات می توانم بگویم تکرار آن شادی‌ها سخت  است. گاهی که به عقب بر می گردم  می‌بینم در پشت رول همان پراید لحظه‌هایی داشتم که امروز از آن دقیقه  ها بسیار دورم. یک سال بعد پراید را فروختم و یک دوو سیلو مدل 76 خریدم. شنیده بودم فرمان دوو بسیار نرم است و رانندگی با آن محشر است. با رانندگی پشت این ماشین باور کردم همه شنیده هایم درباره دوو درست بود.از دوو هم راضی بودم .

باور داشتم ب ام و همیشه برنده است. از جمله کمپانی هایی که بسیار طرفدار طراحی هایش بودم کمپانی ب ام و بود. یک روز یک دستگاه ب ام و مدل 335 دیدم که کروک بود .دلم را به آب زدم و گفتم که باید این کروک را داشته باشم. یک هفته بعد ب ام و 335 کروک سفید خریدم. همان طور که فکر می کردم بود. ب ام و بهترین طراحی اتاق را دارد. اتاقش را دوست داشتم و دارم. مدتی هم با این ب ام و رانندگی کردم. امنیت بسیار بالایی داشت. رانندگی با آن بسیار راحت بود. نمی شد از پشت فرمانش نشستن خسته شوم و این در صورتی بود که بارها از زیاد رانندگی کردن خسته می شدم. باز هم تاکید می کنم حتی طراحی صندلی های این ماشین به گونه ای بود که حس خواب را از راننده می گرفت و تو اطمینان می‌دادی که اگر تصادفی هم صورت بگیرد هیچ آسیبی به سرنشین نخواهد رسید. راحت بگویم این ب ام و کروک سفید جزو بهترین انتخاب هایم بود.

چندی بعد با اینکه ب ام  و  را خیلی دوست داشتم فروختم و یک دستگاه بنز دیگر خریدم. مدل CLS و تا امروز با همین ماشین به سر تمرینات می روم و سفر می کنم. چه کسی است که از بنز بدش بیاید؟ هر کسی هم این حرف را بزند حتما درباره این کمپانی اطلاعات زیادی ندارد و به خاطر سلیقه و یا عدم آگاهی بنز را تایید نمی کند. چون این کمپانی در همه جای جهان شناخته شده است و بیشتر مردم دنیا به طراحی های فنی این ماشین ذره ای شک ندارند.من هم این CLS ام را دوست دارم و سعی می کنم با او خوش رفتار باشم.      

 

درست است که این همه ماشین بازی کردم و امروز به خاطر همین تجربه ام در سوار شدن ماشین های مدل بالا، سوژه تخته گاز شدم اما امروز به این طرز فکر رسیدم که نباید برای ماشین زیاد پول خرج کنم. گاهی با خودم می گویم شاید اگر این همه ماشین باز نبودم ثروت بیشتری داشتم، ولی راستش را بخواهید آدم ماشین باز همیشه عادت ماشین بازی را دارد، حتی اگر دیگر ماشین مدل بالا نخرد همیشه آمار ماشین های خوب به بازار آمده را دارد. خیلی وقت است این بنز را دارم و دوست هم ندارم تعویضش کنم، اما اگر بخواهم ماشین دیگری بخرم مازراتی را انتخاب می کنم. این ماشین خیلی بی رقیب و کم نظیر است.

 از آنجا که من عادت داشتم زود ماشینم را عوض کنم، ترجیح دادم ماشین جدیدتری بگیرم. مدلی که تازه وارد بازار شده بود و در پارگینک خانه هر کسی نمی توانستی پیدایش کنی.آن زمان تازه چند ماهی بود که پژو 206 به بازار آمده بود .رفتم به نمایشگاه و یک دستگاه 206 صفر مشکی گرفتم.

رانندگی با 206 هم برایم جذابیت داشت. بیشتر از همه اینکه آن زمان 206 خیلی کم بود و نسبت به سایر ماشین ها اتاق جالب تری داشت که برایم ماشین خاصی شد، اما به صورت این مدل در تهران زیاد شد و در خیابان ها و اتوبان ها تا دلتان بخواهد 206 دیده می شد.گفتم ماشینم را عوض می کنم.

 

‏‏آئودی مدل تی تی به بازار آمد. نمی دانید چقدر عاشق این ماشین شدم. تصمیم گرفتم  یک دستگاه تی تی بگیرم. هنوز چند روز از تصمیمم نگذشته بود که یک دستگاه تی تی در پارگینگ خانه داشتم.از خودم خوشم می آمد که هر چه می خواستم به دست می آوردم. با آن آئودی بسیار خاطره های شیرینی داشتم. چقدر هوایش را داشتم و سعی می کردم با آن تصادف نکنم و کسی خش روی آن نندازد. برایم ماشین بی رقیبی بود. بعد هم هوای بنز در سرم افتاد و یک 280KLCخریدیم. نقره ای رنگ و کروک. ماشین تکی بود. زیاد در خیابان نمی دیدم کسی سوار این ماشین باشد. بیشتر دوستان و هم باشگاهی هایم عاشقش شده بودند. انقدر تک و بی نظیر بود که سه سال CLK داشتم و با آن در شهر تردد می کردم. حتی ترجیح می دادم با این ماشین به مسافرت بروم. شاید باورتان نشود اما خیلی برایم حس نابی بود که به خاطر رانندگی در جاده با این ماشین برنامه سفر بچینم.

 

دزد ها همه جا هستند. حتی اگر نتوانند ماشین را بدزدند وسایل داخل ماشین را به سرقت می برند. درست یک سال پیش سر بی احتیاطی خودم بنزم را دزدیند. 9 خرداد ماه سال قبل ماشین را با سوییچش در خیابان رها کردم که ماشینم را دزدیند. به ماموران اطلاع دادم و اطمینان دادند که زود پیدا می شود. 8 تیر ماشین را در خیابان دیباجی پیدا کردند و تحویلم دادند. زمانی که ماشین را دیدم تا دلتان بخواهد حرص خوردم. آقای دزد گویا رانندگی بلد نبوده و کلی با ماشینم به در و دیوار کوبیده بود.بنز بیچاره پر خش شده بود و چندین جای اتاق هم فرو رفته بود. آن شب از حرص خوابم نمی برد.

خدا را شکر تا امروز تصادف شدید نکردم. تصادفاتم در حد خوردن به جدول در زمان پارک  یا بی احتیاطی در پارک کردن هنگام رفتن به داخل پارگینک بوده است. دوستانم می گویند دست فرمان خوبی دارم اما باور کنید اهل ویراژ دادن نیستم. اصلا دوست هم ندارم با سرعت بالا بین ماشین ها رانندگی کنم. از حق نگذریم شاید چندین بار در اتوبان ها این کار را کردم اما درست زمانی پا روی گاز گذاشتم که اطمینان داشتم از پس جمع کردن ماشین بر می آیم و البته اتوبان و یا خیابان هم خلوت بوده است. در اتوبان شلوغ لای بازی کیف می دهد اما 90 درصد منجر به تصادف شدید می شود. هر کسی در جوانی اش این لایی بازی ها را تجربه کرده است. اگر بگویم نکردم شعار دادم، اما برای زمان نوجوانی بود که تازه گواهینامه گرفته بودم.

یک شب به همراه دوستانم از فشم به سمت مرکز شهر بر می گشتیم. آن زمان هنوز گارد ریل وسط جاده فشم را نکشیده بودند. ناگهان یک دستگاه پاترول و یک دستگاه دوو را دیدم که با کوه برخورد کرده بودند. آنقدر تصادف شدید و سنگین بود که سرنشین هر دو ماشین در دم فوت کرده بودند. هیچ وقت آن لحظه و تصویر آن ماشین ها که له شده بودند از ذهنم بیرون نمی رود. هر کسی می گوید تصادف یاد این دو ماشین می افتم. آن لحظه که این تصادف را دیدم تا خانه می لرزیدم. فردایش هر چند دقیقه یک بار تصویر آن حادثه مقابل چشمانم می آمد.

مدتی بعد یعنی سال  82 مزدا 323 وارد بازار شد .من هم 206 را فروختم و یک مزدا 323 مشکی خریدم. تا سال 83 آن مزدا زیر پایم بود و با این ماشین هم راحت بودم. دلیل محکمی برای فروختنش نداشتم ، اما نمی دانم چرا دلم هوای داشتن ماشین دیگری را کرد .انگار عادت کرده بودم و نمی توانستم مدت طولانی یک مدل ماشین را سوار شوم، شاید هم به خاطر موقعیت شغلیم بود که  ترجیح می دادم ماشین هایم بی رقیب تر باشند. به هر حال هنوز هم نمی دانم آن روزها چرا این همه ماشین عوض کردم!  شاید هم اقتضای سنم بود .بالاخره یک  فولکس انتخاب کردم . یک دستگاه فولکس سبز رنگ  گذر موقت گرفتم.فولکس را   6 ماه هم نداشتم، هنوز از رانندگی با فولکس سبز رنگم خسته نشده بودم که ماشین دیگری دلم را برد.

«عاشقانه‌ها را پایانی نیست...». این شعار همیشگی مازیار فلاحی، خواننده بااحساس کشورمان است که تابستان امسال با برگزاری 10سانس کنسرت، به پرکارترین خواننده کشورمان در سال‌های اخیر تبدیل شده است. مازیار که با آلبوم «قلب یخی» وارد بازار رسمی موسیقی کشورمان شد، در اغلب کنسرت‌هایش روی استیج اشک می‌ریزد و اجرای لطیف و بااحساسی از خود به نمایش می‌گذارد. شاید برایتان جالب باشد بدانید خواننده‌ای که این‌چنین از بااحساس بودن او برایتان تعریف کردیم، علاقه شدیدی به ورزش‌های رزمی دارد و از قضا تمرینات سنگینی را هم در همین زمینه انجام می‌دهد! این شاید سورپرایز ویژه‌ای برای هواداران بی‌شمار آقای احساس موسیقی ایران باشد. اگر احساس مازیار، شما را هم تکان می‌دهد، حتما دیدن او برای اولین بار در لباس رزمی و با دستکش بوکس برایتان تماشایی است. حوالی ساعت 10شب بود که به محل تمرین مازیار فلاحی در کرج رفتیم تا علاوه بر دیدن تمرین‌هایش، ساعتی را هم با او به گفت‌وگو بپردازیم. فکر می‌کنید در حالیکه مازیار، دستکش بوکس در دست دارد، می‌توان سراغ گفت‌وگوی چالشی رفت؟!

 

از کی سراغ ورزش‌های رزمی رفتید؟

حدودا سال اول دبیرستان بودم که به ورزش‌های رزمی علاقه‌مند شدم و برای شروع به سراغ رشته تکواندو رفتم. تکواندو را حدود 4سال ادامه دادم و تا سال چهارم دبیرستان به همراه یکی از همکلاسی‌هایم در این رشته فعالیت می‌کردیم و در کنار هم تمرینات را پشت سر می‌گذاشتیم. در کنار تکواندو، علاقه زیادی هم به رشته فول کنتاکت (فول کنتاکت کانادایی) داشتم، اما متاسفانه این رشته تا سال 71 وارد ایران نشده بود. سال 71 این ورزش توسط برادران «دردار» در ایران پایه‌گذاری شد. آن روزها من وارد دانشگاه شده بودم و وقتی شنیدم این رشته وارد کشورمان شده، به سراغ استاد ستار علیپور رفتم و سه سال متوالی خدمت ایشان فول کنتاکت کار کردم و در نهایت توانستم کمربند مشکی این رشته را به طور رسمی از فدراسیون دریافت کنم.

بعد از اینکه به صورت حرفه‌ای وارد عرصه خوانندگی شدید، باز هم ورزش‌های رزمی را پیگیری کردید؟

بله. البته من فقط کیک‌بوکس کار نمی‌کنم. اصل طراحی ورزشی من در قالب یک آموزش خصوصی، کاردیوباکسینگ و آموزش‌های دفاع شخصی و بالطبع بدنسازی و آمادگی جسمانی  است، اما بهترین و لذتبخش‌ترین در میان ورزش‌های رزمی، دفاع شخصی است.

 فیلم یکی از تمرین‌هایتان را که دیدم متوجه شدم تمرینات فشرده‌ای را پشت سر می‌گذارید. نمی‌ترسید مصدوم و برای اجرا دچار مشکل شوید؟

یکی از دلایل من برای انتخاب آقای محمد اسماعیلی به عنوان مربی همین مطلبی است که اشاره کردید. ایشان در کنار اینکه به صورت تجربی ورزش‌های رزمی را دنبال کرده‌اند، تحصیلکرده رشته تربیت‌بدنی نیز هستند. ایشان با در نظر گرفتن شرایط خاص من برنامه‌ریزی دقیقی در مورد تمرینات رزمی و همچنین آموزش‌های دفاع شخصی دارند. تمرینات ما با شرایط خاصی پیش می‌رود تا درصد مصدومیت کاهش یابد و کمترین آسیب به من برسد، اما این نکته را هم نباید فراموش کرد که مصدومیت جزو لاینفک ورزش است، حتی ورزش مفرحی مثل تنیس هم گاهی می‌تواند منجر به آسیب‌دیدگی شدید شود.

با مربی‌تان چطور آشنا شدید؟

ایشان یکی از  شناخته‌شده‌ترین مربی‌های رزمی در کشورمان هستند و همانطور که اشاره کردم  فارغ‌التحصیل رشته تربیت‌بدنی هستند. آقای اسماعیلی در حوزه ورزش‌های رزمی، قهرمانی‌های متعددی در سطح کشور کسب کرده‌اند. جالب است بدانید ایشان حتی در رشته‌های غیررزمی مثل دوچرخه‌سواری، تنیس روی میز، بسکتبال و دو و میدانی هم فعالیت داشته‌اند و در مسابقات کشوری مقام‌های بسیار خوبی کسب کرده‌اند. انتخاب ایشان به عنوان مربی، جدا از سوابق درخشان ورزشی و تحصیلات، یک دلیل مهم دیگر هم داشت آن هم شخصیت و همچنین اخلاق ایشان بود که واقعا مثال‌زدنی است.

 

وقتی برای اجرای کنسرت به شهرستان یا کشورهای خارجی می‌روید تمرین هم می‌کنید؟

بله؛ معمولا سعی می‌کنم تمریناتم را به طور مرتب پیگیری کنم. حتی وقتی در سفر هستم  وقتم را به گونه‌ای تنظیم می‌کنم که بتوانم ساعتی را به تمرین بپردازم، به همین دلیل چه در خارج از ایران باشم و چه در شهرستان‌های کشور خودمان حضور داشته باشم، هرگز دست از تمرینات خود برنمی‌دارم و بادقت تمریناتم را ادامه می‌دهم. ضمن اینکه مربی‌ام همیشه نوع تمرینات را به بنده یادآوری می‌کند و به طور مستمر پیگیر نحوه انجام تمریناتم هست. در کشورهای خارجی در اکثر هتل‌ها، باشگاه‌های بسیار مجهزی برای ورزش کردن موجود است و زمانی که به دلیلی در سفرهای خارجی حضور دارم، از این فضاهای ورزشی برای انجام تمریناتم استفاده می‌کنم. به نظرم موسیقی و ورزش نقاط اشتراک زیادی دارند و در خیلی از موارد به هم شبیه هستند. از طرف دیگر فکر می‌کنم یک نوازنده یا یک خواننده با یک ورزشکار حرفه‌ای در موارد زیادی مثل استمرار در تمرین، حس احترام بین شاگرد و استاد، همیشه در اوج بودن، تمرکز بسیار بالا و... اشتراک دارند.
پس می‌توان گفت ورزش هم نوعی هنر است...

بله؛ من همه اینها را هنر می‌دانم. همانطور که یک فوتبالیست به فکر آمادگی جسمانی و فیزیک بانشاط است، یک موزیسین خوب هم باید فیزیک آماده‌ای داشته باشد و تلاش کند تا از لحاظ جسمانی در شرایط خوبی به سر ببرد. بهداشت در موسیقی، شاخه‌ای از موسیقی است که خلاء آن در کشور ما به وضوح دیده می‌شود.

 این بهداشت در موسیقی یعنی چی؟

بهداشت در موسیقی شامل ورزش‌ها، نرمش‌ها و تغذیه‌ای است که برای کمک به سلامت نوازنده یا خواننده طراحی شده است. خواننده یا نوازنده‌ای که ساعت‌های متمادی پشت ساز می‌نشیند و در معرض خطر آسیب‌های جدی در ناحیه گردن،  مچ دست و کمر، حنجره یا نقاط دیگر است، به این مسائل نیاز دارد تا بتواند به طور مداوم به کار خود ادامه دهد و دچار مشکل جسمانی نشود.

باتوجه به تمرینات خوبی که دارید، به حضور حرفه‌ای در این رشته هم فکر می‌کنید؟

خیلی دوست دارم که حضور در مسابقات را هم تجربه کنم، اما الان به دلیل شرایط کاری و مشغله‌ای که دارم، ترجیح می‌دهم وارد این حوزه نشوم و این ورزش را به صورت تمرینی دنبال کنم. مطمئن باشید اگر الان خواننده نبودم حتما این کار را می‌کردم و به صورت حرفه‌ای وارد مسابقات می‌شدم.

مدتی است به ورزش سپک‌تاکرا هم می‌پردازید. عجیب نیست که مازیار فلاحی پیگیر چنین ورزش‌های سختی است؟

چرا اینکه پیگیر کارهای سخت باشم باید عجیب باشد؟ همواری‌های زندگی بدون سختی‌ها برایم لذتی ندارد. به قول فروغ، سفر حجمی در خط زمان و به حجمی خط زمان را آبستن کردن. مسیر زندگی مانند یک نوارقلب است. مادامی که بالا و پایین می‌رود شما زنده هستید!

گویا قرار است در لیگ سپک‌تاکرا هم حضور داشته باشید. کمی درباره‌اش توضیح می‌دهید.

آقای محمد اسماعیلی، مربی بدنساز تیم سپک‌تاکرا نیز هست و مربی تیم آقای هومن گودرزی است و باید بگویم رفتن به این تیم به همین منظور (حضور در مسابقات) بوده است. انشاءالله در مسابقات شرکت می‌کنیم و امیدوارم موفقیت‌های زیادی نیز کسب کنیم. اصولا زندگی یک بٌعدی برای من زیاد شیرین نیست و دوست دارم موقعیت‌های مختلف را تجربه کنم.

خیلی از هنرمندان می‌گویند برای ورزش کردن وقت ندارند. چطور شما وقت دارید؟

این خیلی ادعای بزرگی است که بگویم وقت ندارم. هرکسی در هر موقعیت شغلی، همیشه وقت خالی برای ورزش کردن دارد. بهتر است ورزش کنیم و به قسمت‌های دیگر زندگی بگوییم وقت ندارم!

از آلبوم جدید چه خبر؟

در میان این همه کار و مشغله، مراحل آلبوم جدید را در کنار دوست قدیمی‌ام، امیر توسلی پیگیری می‌کنم و در کنار ورزش و کنسرت‌ها تلاش می‌کنم آلبوم جدیدم را هم با کیفیت خوبی روانه بازار کنم.

زمزمه‌هایی هم مبنی‌بر حضور شما در مجموعه جدید «قلب یخی» به عنوان بازیگر شنیده می‌شود. در این مورد توضیح می‌دهید؟

پیشنهاد حضور من به عنوان بازیگر و خواننده از سوی دست‌اندرکاران خوب این مجموعه به صورت جدی وجود دارد، اما هنوز تصمیم قطعی در این مورد نگرفته‌ام و معلوم نیست در خدمت این مجموعه باشم یا خیر.

امسال کنسرت‌های زیادی برگزار کردید و این روزها به عنوان یکی از موفق‌ترین خواننده‌های پاپ داخلی مطرح هستید. این موضوع چقدر به مسئولیت‌تان در قبال هواداران اضافه کرده است؟

هر اتفاق مثبتی که در زندگی می‌افتد، شیرین است، اما همیشه مسئولیت انسان را سنگین‌تر می‌کند. هیچ‌وقت خودم را فراموش نمی‌کنم و سعی می‌کنم صادق باشم و صادق بمانم.